Αγαπητοί φίλοι,
Πριν ευχηθούμε «Καλά Χριστούγεννα» και φέτος, πριν δώσουμε ακόμα ένα φιλί αγάπης, συγχώρεσης και συμπόρευσης, πριν προβούμε σε πράξεις που πολλές φορές συνηθίζουμε έτσι, απλά, μηχανικά..
Ας δούμε κάπως διαφορετικά δυο λέξεις που συνδυάζονται με θαυμαστό, θαρρείς, τρόπο: «αγάπη» & «Χριστούγεννα».
Ας εξετάσουμε λοιπόν τις δυο αυτές λέξεις αριθμολογικά- μια μια ξεχωριστά- κι ας προσπαθήσουμε στη συνέχεια να συνδυάσουμε το νόημά τους, για να γιορτάσουμε στις 25/12 τη γιορτή της γέννησης του Θεανθρώπου σε ένα λίγο αλλιώτικο φόντο σκέψης και θεώρησης.
Ξεκινώντας από τη λέξη ΑΓΑΠΗ, λέξη που αντιστοιχεί στον διψήφιο αριθμό 20 καταλήγοντας στο μονοψήφιο 2, έχουμε να παρατηρήσουμε ότι η αγάπη σχετίζεται με έναν «θεϊκό αριθμό» (20), αριθμό που μιλά για ευτυχία, για θεραπεία, αλλά και για νεωτερισμό, αφύπνιση, καινοτόμα αντίληψη. Ο μονοψήφιος αριθμός 2 ενισχύει τις ποιότητες της συνεργασίας, της αρμονίας, της ισορροπίας, της προσαρμοστικότητας, της ευαισθησίας, της ενσυναίσθησης, της τρυφερότητας και της μητρότητας. Εδώ, η αναζήτηση έχει να κάνει με την ενότητα, αποκλείοντας κάθε έκφανση διαχωρισμού κι εγωισμού. Η λέξη αγάπη ξεκινά με το Α και λήγει στο Η, με άλλα λόγια ενέχει το στοιχείο του δυναμισμού και του ηρωισμού, όπως και αυτό της ερευνητικής φύσης και της ανεξαρτησίας (Α), παράλληλα όμως κρύβει και ποιότητες που συνιστούν δύναμη είτε η ίδια η αγάπη συνιστά την ίδια τη δύναμη (Η) μέσα από την πνευματική δυναμική, τον ενθουσιασμό, την ταυτόχρονη ευθυκρισία, τη σταθερότητα ,την υπευθυνότητα και την ολιγαρκή φύση (Η).
Αναλύοντας κατά τον ίδιον τρόπο τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, παρατηρούμε πως η λέξη αντιστοιχεί στον διψήφιο αριθμό 47, ο οποίος καταλήγει στο 11, που με τη σειρά του καταλήγει στο 2. Με άλλα λόγια, τα Χριστούγεννα δίνουν κι αυτά, ως λέξη, ένα μήνυμα ένωσης και θηλυκής συναισθηματικής αρχής, όμως αυτή τη φορά μέσα από την εσωτερική, φιλοσοφική έμπνευση, η οποία με κάποιον τρόπο «δένει» με τις έννοιες (συνθήκες / συγκυρίες / αίσθηση ./ επιλογή) του περιορισμού ή της μοναχικότητας. Τα Χριστούγεννα ξεκινούν με το Χ και καταλήγουν στο Α δείχνοντας πιθανώς τη θεία πρόνοια, τη σταθερότητα, την επικοινωνία, την αντοχή, αλλά και την υπομονή. Ευαισθησία και σκληρότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το Χ, ένα μυστήριο επιλογής, θαρρείς, ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Και το Α, στο τέλος της λέξης, σύμβολο και πάλι της δύναμης, της επιμονής, αλλά και του φωτός, σύμβολο της «αρχής» εκ της οποίας επέρχεται η δυαδικότητα, μέσα από την ένωση της οποίας σχηματίζεται η τριαδικότητα ως φύση του Θεού, συζητώντας για την ένωση των αντιθέτων, της αρσενικής και της θηλυκής αρχής, συζητώντας για τη δημιουργία.
Ας κρατήσουμε την ουσία μέσα από τα παραπάνω για εφέτος, λοιπόν. Αγάπη και Χριστούγεννα, ένα ίσως ταυτόσημο μήνυμα που δεν είναι άλλο από τη «δημιουργία μιας φιλοσοφίας που ενώνει, έστω και μέσα από δύστροπες συνθήκες στοχασμού, μιας φιλοσοφίας που φέρνει ανίκητη δύναμη έμπνευσης και ένωσης με το συμπαντικό δίκαιο και την αλήθεια, μιας φιλοσοφίας που μιλά για αποφασιστικότητα και ηρωισμό, με παράλληλη έκφραση συναισθήματος, κατανόησης και φροντίδας».
Εύχομαι, λοιπόν, σε όλους,
Χριστούγεννα και Αγάπη.
Marie-Denise Διαμαντή
