Από τη Μαρί-Ντενίζ Διαμαντή
Αστρολογική ανάλυση & διαχείριση πλανητικών δεδομένων
Συμβουλευτική ισορροπίας, αυτογνωσίας & διαχείρισης / στρατηγικής
Για άμεση τηλεφωνική επικοινωνία (Ανάλυση / απάντηση στο θέμα που σας απασχολεί εδώ και τώρα) καλείτε τηλεφωνικά στο 9011 901 881
Οι έννοιες «κρίση», άγχος, φόβος, κατάθλιψη, απομόνωση, απόγνωση, σύγχυση και τόσες άλλες που δεν απαριθμώ εδώ, πιθανότατα έχουν γίνει συνώνυμες με την κατάσταση που βιώνεις.
Αναρωτιέσαι για το πώς έφθασες έως εδώ. Κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέπτη και ενίοτε δεν αναγνωρίζεις παρά ένα κουρασμένο, εξουθενωμένο ψυχολογικά άτομο, χωρίς ελπίδα και φυσικά χωρίς πίστη για το αύριο.
Κοιτάς τριγύρω και ψάχνεις απελπισμένα για ένα σημάδι αισιοδοξίας. Ένα μήνυμα από κάπου ότι «τα πράγματα θα πάνε καλύτερα». Ψάχνεις στ’ άστρα και στους πλανήτες να σου «δώσουν» τη λύση...
Κι εδώ ακριβώς αρχίζει η συλλογιστική. Περιμένεις «απ’ έξω» ένα μήνυμα ή ένα σημάδι. Συνεπώς ξεκινάς με το δεδομένο ότι κάτι έξω από εσένα θ’ αλλάξει την κατάστασή σου. Αν δηλαδή υποθετικά πιστεύεις/ νιώθεις δυστυχής ή αποτυχημένος/η σε κάποιο επίπεδο, θεωρείς αυτονόητο πως κάτι «απ’ έξω» θ’ αλλάξει, ώστε εσύ να μετατραπείς σε πλάσμα ευτυχές κι επιτυχημένο, διαφορετικά όλα θα παραμείνουν ως έχουν .
Στ’ αλήθεια, πιστεύεις πως αυτό που έχεις γίνει ως άνθρωπος, αυτό που έχεις καταφέρει ή αυτό που δεν έχεις (ακόμα) καταφέρει οφείλονται αποκλειστικά σε παράγοντες εξωγενείς; Κι όμως, εδώ συζητούμε για μια διαστρέβλωση που πολλές φορές κάνει το μυαλό των ανθρώπων αποδίδοντας τις αποτυχίες σε εξωγενή αίτια και τις επιτυχίες (φυσικά!) στον ίδιο τον εαυτό. Το περιβάλλον, οι καταστάσεις / συνθήκες, αλλά και τα πρόσωπα που βρίσκονται κοντά σου σαφέστατα εισφέρουν ή εμποδίζουν στις προσπάθειές σου προς μία κατεύθυνση, με άλλα λόγια αποτελούν υποστηρικτικούς παράγοντες ή αντίθετα «προκλήσεις» (αυτό που θα ονομάτιζες εσύ σαν «εμπόδιο») στη δράση σου. Το ζήτημα είναι πώς εσύ αντιμετωπίζεις όλ’ αυτά και βέβαια πού τοποθετείς τον εαυτό σου μέσα στο πλαίσιο. Οι πλανήτες, όπως έχω ξαναγράψει, αποτελούν «σύμβολα», μέσ’ από τα οποία μπορούμε να διαβάσουμε τη «δυναμική σου». Από τη δυναμική, όμως, έως την επιλογή, την πράξη και το αποτέλεσμα (αυτής της δυναμικής) υπάρχει μια τεράστια απόσταση που πρέπει να καλύψουμε...
Αν τείνεις να πιστεύεις πως «ο επιτυχημένος» σ’ ένα Χ επίπεδο άνθρωπος είναι απλά «τυχερός», τότε πρεσβεύεις με σαφήνεια πως η πορεία σου καθορίζεται από τους εξωγενείς παράγοντες, συνεπώς εσύ δεν είσαι παρά ένας παθητικός δέκτης εξωγενών επιδράσεων. Αν, αντίθετα, πιστεύεις πως η διαφορά μεταξύ «επιτυχίας / αποτυχίας» εδράζει αποκλειστικά και μόνο στην ανθρώπινη δράση, τότε πιθανότατα ρέπεις προς το αντίθετο άκρο παραβλέποντας είτε υποτιμώντας σημαντικά το ρόλο των συνθηκών που περιβάλλουν ένα άτομο, άρα μάλλον καταντάς συχνά «ενοχικός/ή» σχετικά με τα αποτελέσματα.
Ίσως μια πιο μετριοπαθής και συνδυαστική αντίληψη της υπόθεσης θα μπορούσε ν’ αποβεί πιο καρποφόρα στη συζήτησή σου.
Ας δούμε λοιπόν συνδυαστικά την αλληλεπίδραση των εξωγενών παραγόντων (περιβάλλοντος, ανθρωπίνων σχέσεων, καταστάσεων) και της προσωπικής στάσης / αντιμετώπισης / αντίδρασης / δράσης μέσα στο πλαίσιο των παραγόντων αυτών.
Ας υποθέσουμε πως το Χ άτομο βρίσκεται σε απόγνωση, γιατί «τίποτε δεν του πάει καλά» και πώς να του πηγαίνει, αφού ζει μέσα σ’ ένα ασταθές περιβάλλον όπου κυριαρχεί η κρίση στην οικονομία, στις ηθικές αξίες, στην πολιτική κλπ. Κάνοντας αυτήν την υπόθεση, βεβαίως, φθάνουμε τάχιστα κι απότομα σ’ ένα μηδενιστικό ενδεχομένως αποτέλεσμα. Παρά ταύτα, μάλλον στην ταχύτητα αυτή που διέπει τη συλλογιστική μας, δεν προλαβαίνουμε να σταματήσουμε για λίγο και να ξεκινήσουμε μ’ ένα βασικό ερώτημα: το εν λόγω άτομο Χ που βρίσκεται σε απόγνωση, γιατί «τίποτε δεν του πάει καλά», έχει στ’ αλήθεια συγκεκριμένο «στόχο» ή μήπως «έχει χάσει το στόχο»;
Απ’ αυτό το σημείο, λοιπόν, ξεκινάμε και πάλι από την αρχή. Ίσως τα πράγματα δεν είναι απλά, γιατί εσύ ο ίδιος / η ίδια συνήθισες να προσπερνάς βασικά στάδια στη συλλογιστική σου.
Θυμήσου πως για να φθάσεις στην απόκτηση ενός πανεπιστημιακού τίτλου προηγούνται πολλά στάδια. Πρέπει να ξεκινήσεις από το νηπιαγωγείο, να περάσεις το δημοτικό, να τελειώσεις το Γυμνάσιο και το Λύκειο, να επιτύχεις στις εισαγωγικές εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο και να αποπερατώσεις τις σπουδές σου με επιτυχία. Απλούστατα, λοιπόν, έχουμε ξεκινήσει μ’ ένα στόχο (απόκτηση πανεπιστημιακού τίτλου) κι αυτού του κεντρικού στόχου έχουν προηγηθεί πολλά στάδια που συνεπάγονται –καθένα- υποκατηγορίες σταδίων / στόχων, ώσπου να φθάσουμε στον τελικό στόχο.
Επιστρέφουμε στο άτομο Χ, το οποίο βρίσκεται σε απόγνωση, γιατί «τίποτε δεν του πάει καλά». Το πρώτο πράγμα που θα μπορούσες να κάνεις, φίλη / φίλε, αν κάτι σου θυμίζει αυτό το άτομο Χ, είναι να θέσεις «ορισμούς». Με άλλα λόγια να κατονομάσεις και να καταγράψεις με λεπτομέρεια το «τι δεν πάει καλά». Στη συνέχεια, καλό είναι να φτιάξεις μια στήλη δίπλα στη στήλη με τις (από εσένα) καθορισμένες «αποτυχίες» (αυτά που δεν πάνε καλά). Η δεύτερη στήλη που θα φτιάξεις έχει να κάνει με όσα θεωρείς «αιτίες» που υποσκάπτουν την επιτυχία στο θέμα. Σημαντικό εδώ είναι να παρατηρήσεις κατά πόσον αυτές οι αιτίες – όπως προσδιορίζονται από εσένα- αποτελούν συλλήβδην ή κατά συντριπτική πλειοψηφία εξωτερικές «δυνάμεις» που παρεμποδίζουν την απόδοσή σου (πχ. φταίει η κρίση είτε φταίνε οι δικοί μου που δεν με αφήνουν ήσυχο/η να...).
Πάμε παρακάτω... Φτιάξε μια τρίτη στήλη δίπλα στην προηγούμενη, όπου θα καταγράψεις τις καθημερινές σου συνήθειες, όσα δηλ. κάνεις και θεωρείς φυσιολογικά να κάνεις συνεχώς σχετικά με το θέμα το οποίο εσύ ονόμασες «αποτυχία» κατά την άποψή σου στην Α’ στήλη.
Η σύστασή μου είναι κάπου εδώ να σταματήσουμε για σήμερα. Μπορείς μέσα στις επόμενες ημέρες να διαβάσεις ή – για να το τοποθετήσω καλύτερα- να μ ε λ ε τ ή σ ε ι ς τις τρεις στήλες που έφτιαξες στο χαρτί σου.
Μην ξεχνάς:
Α’ στήλη = «ΟΣΑ θεωρώ ΑΠΟΤΥΧΙΑ σήμερα» - πχ. το βάρος μου
Β’ στήλη= «ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ που θεωρώ ΑΙΤΙΕΣ της αποτυχίας»- πχ. οι πιέσεις που δέχομαι από τους οικείους και με αποσυντονίζουν
Γ’ στήλη= «ΟΙ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΜΟΥ που σχετίζονται με όσα κατέγραψα ως αποτυχίες στην Α’ στήλη» - πχ. τρώω γλυκά για να μου φτιάχνει η διάθεση
Σύντομα συνεχίζουμε την εργασία που ξεκινήσαμε.
Γιατί απλούστατα προτείνω πως δεν υπάρχουν άλυτα προβλήματα και «αποτυχίες». Ούτε άνθρωποι που πέτυχαν αποκλειστικά και μόνο επειδή είναι «τυχεροί».
Υπάρχουν μάλλον λανθασμένοι τρόποι αντιμετώπισης καταστάσεων που οδηγούν σε διαβρωμένη αυτοεκτίμηση και σ’ έναν φαύλο κύκλο «αστοχίας». Και στον αντίποδα, υφίστανται στρατηγικοί τρόποι αντιμετώπισης καταστάσεων που οδηγούν σε ενδυναμωμένη αυτοεκτίμηση και σε μια πορεία επίτευξης μικρών και μεγαλύτερων στόχων, σαφώς μέσα σ’ ένα πλαίσιο εξωγενών παραγόντων που πρέπει να συνεκτιμήσουμε.
Αλήθεια, γιατί επέλεξες να διαβάσεις αυτό εδώ το άρθρο; Θεωρείς πως ακόμα κι αυτό το «κλικ», αλλά και η απόφαση να φθάσεις μέχρι την τελευταία γραμμή αποτελούν μια τυχαία «διαδρομή» της στιγμής; Συλλογίσου πρώτα αυτό το ερώτημα και μετά άφησε τον εαυτό σου ν’ αναλάβει δράση ξεκινώντας με την καταγραφή. Στήλη Α’, στήλη Β’ και στήλη Γ’ λοιπόν.
Επανέρχομαι σύντομα...
Καλό τριήμερο!
Marie-Denise Διαμαντή
Κλείσε άμεσα το τηλεφωνικό σου ραντεβού και μίλησε με τη Marie-Denise προσωπικά, ώστε να σε βοηθήσει να βρεις το δρόμο της επίλυσης!
Κάνε κλικ εδώ
