Το 2020 θα είναι μια καθοριστική χρονιά για την πορεία του κόσμου ολόκληρου. Αλλάζει η πορεία της παγκοσμιοποίησης καθώς έχει φτάσει σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και γενικότερα, η παγκόσμια οικονομία θα πάρει σταδιακά καινούρια γραμμή πλεύσης.
Το μεγάλο αστρολογικό φαινόμενο της χρονιάς αυτής είναι η πολυαστρία στο ζώδιο του Αιγόκερω, που θα σχηματιστεί από τα μέσα Φεβρουαρίου και θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος Μαρτίου. Η πολυαστρία αυτή, έρχεται σε τετράγωνη όψη με την ίδια αντίστοιχη που είχε σχηματιστεί το Φθινόπωρο του 1981 στο ζώδιο του Ζυγού. Σαράντα χρόνια περίπου αργότερα, οι συνήθειες, οι νόμοι και το γενικότερο κλίμα που αναπτύχθηκε τότε και διήρκησε εξελισσόμενο μέχρι σήμερα, έρχεται τώρα να δοκιμαστεί και να αλλάξει. Αυτό δεν θα γίνει από την μία ημέρα στην άλλη, αλλά είναι βέβαιο ότι στην πορεία των πρώτων χρόνων της τρίτης δεκαετίας, του αιώνα που διανύουμε θα αλλάξουν πάρα πολλά πράγματα στη διακυβέρνηση του κόσμου, στα σύνορα των κρατών και στις ισορροπίες, ή στις αντιθέσεις των μεγάλων δυνάμεων μεταξύ τους.
Το 2020 επίσης, θα έχουμε φανερές και κρυφές εμπλοκές μεταξύ κρατών, όπως επίσης και καινούριους έκδηλους, ή υπόγειους πολέμους συμφερόντων. Το βέβαιο είναι ότι μέχρι να κλείσει ο κύκλος της χρονιάς αυτής θα έχουμε περάσει σε ένα καινούριο κύκλο κοινωνικο-οικονομικής εξέλιξης, πολύ διαφορετικής εκείνης της δεκαετίας του ’80.
Είναι πολύ πιθανόν να δούμε συγκρούσεις, είτε εντός των χωρών του δυτικού, κυρίως κόσμου, αλλά και της Κίνας και της Ρωσίας. Τα ζητήματα που θα είναι φλέγοντα θα έχουν να κάνουν με τη φορολογική πολιτική γενικότερα και κυρίως με ότι αφορά την χρήση της γης. Στη διάρκεια αυτής της χρονιάς θα φανεί για το πόση «δημοκρατία» είναι ανεκτή από το κυβερνών σύστημα, ειδικά και όσον αφορά στο Μεταναστευτικό και τις συνέπειές του.
Τόσο οι χώρες που έχουν εκμετάλλευση πόρων, πχ πετρέλαιο, όσο και εκείνες που έχουν θέματα προστατευτισμού των εθνικών τους οικονομιών θα έχουν κάποια αντιπαράθεση ή διαφωνία μεταξύ τους.
Η συμμετοχή του Ποσειδώνα στην πολυαστρία του Αιγόκερω θα κάνει και θέματα θρησκείας να παίξουν σημαντικό ρόλο στις αντιπαλότητες των κρατών μεταξύ τους.
Με δυο λόγια λοιπόν, το ξεκίνημα και η πορεία των πρώτων μηνών του 2020 θα παρατηρηθεί ένα γενικότερο ξεκαθάρισμα παντού, το οποίο κάποια στιγμή μπορεί να γίνει και πολεμικό. Οι μεγαλύτερες όμως εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο, θα παρατηρηθούν μετά την έκλειψη του Ιουνίου, στη διάρκεια του δευτέρου εξαμήνου αυτής της χρονιάς.
Τον Μάρτιο του 2020 έχουμε την μέγιστη στενή προσέγγιση Πλούτωνα, Κρόνου, Δία και Άρη στον Αιγόκερω που θυμίζει την αφύπνιση των τεσσάρων ιπποτών της Αποκάλυψης. Ίσως είναι το πιο κομβικό σημείο αυτής της χρονιάς και κάτω από αυτήν την ενεργειακή δύναμη, τα πάντα είναι πιθανόν να συμβούν. Μετά το πέρασμα αυτού του μήνα, όλα θα κυλήσουν και θα εξελιχθούν διαφορετικά, τόσο σε ατομικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Ο Κρόνος εκπροσωπεί την παγκόσμια εξουσία, ο Πλούτωνας σχετίζεται με την οικονομία και τα ενεργειακά αποθέματα, ο Δίας έρχεται να δώσει έμφαση στο καλό και στο κακό ταυτόχρονα και ο Άρης, που θα μείνει μαζί του 45 περίπου ημέρες, θα πυροδοτήσει κάθε είδους έκρηξη, αιφνιδιασμό ή και απειλή, αλλάζοντας συνθήκες και καταστάσεις. Στο μεταξύ ο Ουρανός που εκπροσωπεί την ιεραρχία και την ανακατάταξη, συνεχίζει να διατρέχει το ζώδιο του Ταύρου, ενώ ο Ποσειδώνας, της ουτοπίας και του ιδεαλισμού παραμένει στους Ιχθύες.
Η πολυαστρία (stellium) στον Αιγόκερω του 2020
θέτει σε δοκιμασία την πολυαστρία
στον Ζυγό του 1981 -1982
Η πολυαστρία του Μαρτίου του 2020 μας μιλάει για ένα τεράστιο έργο κοινωνικού και οικονομικού μετασχηματισμού (παγκοσμιοποίηση) που έχει κρυφή ατζέντα και που προχωράει αργά στην υλοποίησή του. Μεταξύ των άλλων στοχεύει στην αποστέρηση των μαζών από τα δικαιώματά τους για τα οποία δούλεψαν μια ζωή ολόκληρη. Φαίνεται πως έχει ξεφύγει ή και έχει φτάσει σε αδιέξοδο και πέρα τις τεράστιες απώλειες που προκαλεί σε ανθρώπινες ζωές, είναι έκδηλο πως εμπεριέχει μεταξύ των άλλων και το στοιχείο της μανίας αυτοκαταστροφής από την πλευρά τόσο των εμπνευστών της, όσο και εκείνων που τη διαχειρίζονται.
Γυρίζοντας πίσω στο παρελθόν, η πολυαστρία Πλούτωνα, Κρόνου και Δία στον Ζυγό το 1982, έφερε την απελευθέρωση του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος προκειμένου να διευκολυνθεί η αξιοποίηση του αποθησαυρισμένου πλούτου για επενδύσεις με γνώμονα το κέρδος. Διαμόρφωσε εργασιακές συνθήκες και συνθήκες παραγωγικής αξιοποίησης των παγκόσμιων πόρων που εξυπηρετούσαν αυτόν τον στόχο. Και επειδή η πολυαστρία αυτή του 1981 -1982 σε σχέση με τις πλανητικές θέσεις της τρέχουσας πολιτισμικής εποχής (1891), προκάλεσε μια μεγάλη αναστάτωση σε σχέδια που αφορούν πολύ σημαντικές δραστηριότητες και έφερε μια αντιπαλότητα, ή αντίθεση μεταξύ των ομάδων των επικυρίαρχων που είχαν να κάνουν με τον έλεγχο της παγκόσμιας εξουσίας. Έρχεται τώρα ξανά να δοκιμαστεί.
Είχε προηγηθεί η έναρξη του κύκλου Κρόνου και Δία στον Ζυγό σε δυσαρμονία με τον Άρη στον Καρκίνο, τον Ιούλιο του 1981. Αυτή η όψη μας είπε πως η ανθρωπότητα μπήκε σε μια περίοδο 39 ετών που χαρακτηρίστηκε από «διαμόρφωση ενός πλαισίου παγκόσμιας συνεργασίας και κυριαρχίας του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτό στόχευσε στην αναδιάρθρωση της παγκόσμιας αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής και στην εμπορευματοποίηση της γης. Η συνέπεια όλου αυτού του κλίματος έφερε τον περιορισμό του πλούτου και του διαθέσιμου εισοδήματος των λαών εξ αιτίας της αδυναμίας προστασίας των εθνικών κεκτημένων, λόγω της επιβολής ενός συστήματος μη εθνικά ελεγχόμενης χρηματοδότησης των αναγκών».
Σαράντα χρόνια περίπου αργότερα, ο νέος κύκλος που αρχίζει το 2020 έρχεται να επανεξετάσει την επιβολή ενός συστήματος παγκοσμιοποίησης των πολυεθνικών, των τραπεζών και του απάτριδος κεφαλαίου. Μην ξεχνάμε την εποχή Ρίγκαν και Θάτσερ, αντίστοιχα ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο, την απελευθέρωση του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος, αλλά και τη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων των πολιτών. Το σκηνικό αυτό της δεκαετίας του ’80, επισημοποίησε και ξεκαθάρισε αργότερα, το 1990, ο μπαμπάς Μπους, που λίγο πολύ, άφησε να εννοηθεί ότι η μέχρι τότε ήταν μια μεσοβέζικη οικονομική πολιτική. Από το 1990 και μετά, έχουμε την κατάργηση του εθνικού προστατευτισμού και την επιβολή της ασυδοσίας του διεθνούς, μεγάλου κεφαλαίου. Την δεκαετία αυτή, κατέληξε να κλείσουν μεγάλες παραγωγικές μονάδες που δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα με το σκηνικό της παγκοσμιοποίησης. Παράλληλα κλήθηκαν να πληρώσουν μέσω νέας φορολογίας που αναπτύχθηκε τα καμώματα και τις ζημιές στους εθνικούς παραγωγικούς ιστούς του διεθνούς μεγάλου κεφαλαίου. Την ίδια χρονική περίοδο το διεθνές μεγάλο κεφάλαιο και οι τραπεζίτες άρχισαν να αυξάνουν τα κέρδη τους. Προκειμένου να αποκοιμίσουν τους λαούς τους, τόσο ο Ρήγκαν, όσο και η Θάτσερ, είδαν «εξωτερικές απειλές», ο μεν πρώτος στη Γρανάδα και στη Μέση Ανατολή, η δε δεύτερη, στην Αργεντινή και στα Φώκλαντ. Και ας μην ξεχνάμε και τον περίφημο πόλεμο των άστρων του Ρήγκαν! Το ίδιο έκανε αργότερα και ο πατέρας Μπους με τον πόλεμο της ερήμου.
Σήμερα, η πολυαστρία στον Αιγόκερω
Σε δυσαρμονία όπως είπαμε με την όψη του 1981, μας λέει πως το σχέδιο της παγκοσμιοποίησης των τραπεζών, των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου έχει φτάσει σε ένα επικίνδυνο αδιέξοδο. Και η λύση σε τέτοια αδιέξοδα επιβάλλεται μόνο με πολέμους, οι οποίοι στην προκειμένη περίπτωση, δεν μπορεί να είναι παγκόσμιοι όπως οι δύο πρώτοι, γιατί αυτό θα εσήμανε την εξάλειψη της ανθρωπότητας. Η αμέσως επόμενη λύση είναι οι μεγάλοι περιφερειακοί πόλεμοι που κατά πάσα πιθανότητα, οδηγούμαστε εκεί. Μπορεί όμως ακόμα οι πόλεμοι αυτοί θα είναι παράλληλα και χρηματοοικονομικοί! Φαίνεται ότι το σκηνικό του 1981 χάλασε τα σχέδια κάποιας ομάδας επικυρίαρχων που θα τους ονόμαζα φεουδάρχες ή γαιοκτήμονες, εξυπηρετώντας τα σχέδια κάποιας άλλης ομάδας που λέγονται τραπεζίτες, βοηθούμενοι από τις αγορές των οποίων αποστολή είναι να φροντίζουν για το ξέπλυμα χρημάτων για λογαριασμό και των δύο αντιμαχομένων ομάδων. Το αντάλλαγμα που ζητούν οι αγορές και από τις δύο διαφορετικές ομάδες είαι η δυνατότητα παγιοποίησης των άνευ αξίας τίτλων (χρήμα) που κατέχουν. Πχ αγορά ολόκληρων χωρών!
Η σύγκρουση ανάμεσα στις τρεις αυτές ομάδες των επικυρίαρχων, έχει ήδη δρομολογηθεί από το 2016. Μην ξεχνάμε ότι ο Ρότσιλντ σε μια συνέντευξή του το 2017 είπε ότι η παγκόσμια οικονομία άρχισε να πλέει σε αχαρτογράφητα νερά. Με αυτήν την δήλωση, ο τραπεζίτης αυτός έδειξε ότι αφαιρείται από τις αγορές η διαχείριση του έργου της παγκοσμιοποίησης και ότι το τεράστιο χρέος που έχει δημιουργηθεί, γίνεται πλέον απαιτητό. Επομένως, οι φεουδάρχες που ελέγχουν παραδοσιακά τον παραγωγικό μηχανισμό και τα κράτη που έχουν μπει στον κυκεώνα του χρέους οφείλουν να αποπληρώσουν τα χρέη τους και αυτά δεν διαγράφονται.
Ήρθε λοιπόν το 2020 η κομβική αυτή χρονιά, όπου οι δύο ομάδες, φεουδάρχες και τραπεζίτες, θα συγκρουστούν με την μια ομάδα να λειτουργεί στην λογική της χρήσης του χρήματος για απαλλοτροίωση πραγματικών αξιών και την άλλη ομάδα να λειτουργεί στη λογική της δικτατορικής επιβολής περιορισμού δικαιωμάτων των μαζών.
Με δυο λόγια γυρίζουμε στο επίπεδο του συστήματος της φεουδαρχίας του Μεσαίωνα. Υπόψη ότι και οι δυο ομάδες, όσο και αν είναι αντίθετες μεταξύ τους, στοχεύουν το ίδιο δυναμικά στη διάλυση του εθνικού κοινωνικού ιστού μέσα από τον έλεγχο του παγκόσμιου πολιτικού συστήματος. Αυτό εν κατακλείδι είναι το μήνυμα της πολυαστρίας στο ζώδιο του Αιγόκερω τον Μάρτιο του 2020 το οποίο θα έχει ισχύ και θα περάσει πολλές φάσεις εξέλιξης κατά την τρίτη δεκαετία, που η χρονιά αυτή εγκαινιάζει.
Κρίσιμη χρονιά το 2020 για τις ΗΠΑ
Η σύνοδος Δία –Κρόνου σημαίνει πολλά για τις ΗΠΑ. Όλοι οι πρόεδροι που εξελέγησαν με αυτήν την σύνοδο, πέθαναν κατά τη διάρκεια της θητείας τους. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε πολλά και για όλον τον κόσμο. Πόσο μάλλον που η σύνοδος αυτή θα εμπεριέχει άλλους δύο πλανήτες. Θα είναι δηλαδή τετραπλή. Γενικότερα οι ΗΠΑ μπαίνουν στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα με άρχουσας της χρονιάς του 2020 σε μια κατάσταση που εκτός από την σύνοδο Κρόνου – Δία στη διάρκειά της, συνδυάζει δύο σοβαρές όψεις. Την επιστροφή του Πλούτωνα στη γενέθλια θέση του χάρτη των ΗΠΑ. Δηλαδή όταν οι ΗΠΑ ανεξαρτητοποιήθηκαν με πόλεμο από την Βρετανική κυριαρχία, ο Πλούτωνας ήταν στο ζώδιο του Αιγόκερω. Το 2020 ξαναγυρίζει στο ίδιο σημείο. Αλλά και ο Ποσειδώνας επιστρέφει στη θέση που είχε (Ιχθύες), τέσσερα χρόνια πριν την έναρξη του εμφυλίου πολέμου. (Πρώτος παγκόσμιος πανικός των αγορών του 1857).
Το ενεργειακό διάγραμμα των ΗΠΑ από το 1980 – που ουσιαστικά μπήκε μπροστά η υλοποίηση του σχεδίου παγκοσμιοποίησης των πολυεθνικών, των τραπεζών και των αγορών- μας λέει ότι από τον Νοέμβριο του 2016 έως τον Νοέμβριο του 2024 η χώρα θα βρίσκεται σε ένα δρόμο συμβατό με την αποστολή του ωροσκοπιακού της χάρτη (4.7.1776). Στις εκλογές που θα γίνουν τον Νοέμβριο του 2020 παρά τα αμφιλεγόμενα που θα κυριαρχήσουν σε διεθνή κλίμακα, ο πρόεδρος Τραμπ είναι πολύ πιθανόν να κερδίσει και δεύτερη θητεία. Η ουσία είναι πως αυτό που θα προκύψει μετά, δηλαδή από την περίοδο 2025 έως το 2033, προβλέπεται αρκετά, έως πολύ χαοτικό.
Αν και το «εργαλείο» της εποχής του Υδροχόου, αλλά και της εξέλιξης του έργου της τρέχουσας πολιτισμικής εποχής είναι οι ΗΠΑ, ωστόσο η χώρα αυτή αποτελεί σήμερα τον μεγάλο ασθενή του πλανήτη. Στα δρώμενα των ΗΠΑ και ειδικά κατά τη διάρκεια του 2020, η χρονιά μπορεί να αποδειχτεί έτος κρίσιμων εκλογών. Δηλαδή αυτό σημαίνει ότι θα συνεχιστεί ο έλεγχος της εξουσίας από τους «πατριώτες» (φεουδάρχες) και όχι να ξαναπεράσει στους «διεθνιστές», (αγορές). Εκεί που διαφωνούν και αντιμάχονται οι δυο, δηλαδή Ρεπουμπλικάνοι με Δημοκρατικούς, μπορεί να κερδίσει ένας τρίτος παράγοντας: στην προκείμενη περίπτωση θα είναι οι τραπεζίτες. Έτσι ή αλλιώς το διακύβευμα είναι το θηριώδες χρέος των ΗΠΑ και το τι θα γίνει με αυτό σε συνάρτηση του κατά πόσο μπορεί να ξανά ανακινηθεί η αμερικανική οικονομία. Και αυτό γιατί η πολυαστρία στον Αιγόκερω επηρεάζει θέματα που αφορούν το εξωτερικό χρέος, το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, τους κοινούς πόρους που μοιράζονται οι ΗΠΑ με τους συνεταίρους τους. Επίσης η ίδια πολυαστρία επηρεάζει θέματα που πραγματεύονται τα σύνορα, την εξωτερική πολιτική, τη θρησκεία, τις διεθνείς χρηματαγορές, την ναυτιλία, το διεθνές εμπόριο και τέλος, τους μεγάλους διαδρόμους μεταφορών στον πλανήτη. Όσον αφορά την οικονομία της, οι εξισώσεις μας λένε πως η χώρα θα βρίσκεται σε μια κατάσταση ανάγκης για επιβίωση. Στη διάρκεια του 2020 τις περισσότερες φορές θα επικρατεί ένα κλίμα κοινωνικού φανατισμού και ενώ υπάρχει η καλή πρόθεση για συνεταιρισμούς, στην πράξη θα μείνει εξεταστέο το αγαθό των καλών προθέσεων. Το ότι ο Κρόνος και ο Πλούτωνας το 2020 θα είναι επάνω στον γενέθλιο Πλούτωνα των ΗΠΑ, μας μιλάει αυτή η σύμπτωση για αύξηση δογματικών προκαταλήψεων, όσον αφορά τον ρόλο που θέλουν να παίξουν οι ΗΠΑ στην παγκόσμια διακυβέρνηση. Πυρήνας αυτών των προκαταλήψεων είναι το βαθύ Αμερικανικό κατεστημένο. Ο δε Κρόνος, από την θέση του στον Αιγόκερω, θα προσπαθεί να δικαιολογήσει στον υπόλοιπο κόσμο γιατί οι ΗΠΑ απέτυχαν στον ρόλο αυτόν και από την άλλη, ο ίδιος ουράνιος παράγοντας θα επιμένει να επιβάλλει ένα νομοθετικό πλαίσιο παγκόσμιας εμβέλειας το οποίο να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Με δυο λόγια, η πολυαστρία του 2020 δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση για κανέναν. Είναι σύνθετη, πολύπλοκη και έχει πολλές εκδοχές. Έτσι ή αλλιώς η Αμερικανική Οικονομία και το Νομισματικό και Τραπεζικό σύστημά της, έχει πρόβλημα και αυτό δεν μπορεί να λυθεί μονομερώς και χωρίς τη βοήθεια των εμπορικών της εταίρων. Από την άλλη πλευρά, το 2020 είναι έτος εκλογών και πέρα από το ότι ο πρόεδρος Τραμπ ανήκει στην ομάδα των φεουδαρχών και προβλέπω πως, αν επανεκλεγεί, θα ενισχύσει πολύ μια δήλωση που έχει κάνει πως «δεν είναι καθόλου ευχαριστημένος από τον ρόλο και την λειτουργία της FED». Υπονοεί λοιπόν ότι δεν είναι δυνατόν μια ιδιωτική κεντρική τράπεζα να κατευθύνει την λειτουργία της χώρας. Υπολογιζόμενων επίσης των εκλείψεων του 2020 και την ανάδρομης πορείας του Άρη από τον Σεπτέμβριο και μετά, φαίνεται πως μπορεί να βγουν πολλά πράγματα στη φόρα μετά τον Ιούνιο του 2020 και πριν το τέλος του Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς. Αυτά θα έχουν να κάνουν με τη δράση του βαθέως αμερικανικού κατεστημένου συμπεριλαμβανομένου και του θέματος της τρομοκρατικής επίθεσης της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Υπάρχει επίσης και η εκδοχή, το βαθύ αμερικανικό κατεστημένο να διαμορφώσει συνθήκες κάπου στον κόσμο, παρόμοιες με αυτές του 9/11, όσον αφορά το μέγεθος ενός τρομοκρατικού χτυπήματος. Και αυτό, αν γίνει, θα αποτελέσει πρόθεση εκβιασμού της πορείας των πραγμάτων προς τα εκεί που θέλει. Ή τέλος, μπορεί να γίνουν και τα δύο μαζί, ταυτόχρονα!
Η έκλειψη του Ιουνίου 2020 θα πυροδοτήσει συγκρούσεις
Η έκλειψη του Ιουνίου 2020, πέρα από τις συνέπειες που θα έχει σε όλους, μας λέει πως κάποιος, ή κάποιοι ηγέτες, για λόγους αντιπερισπασμού σε εσωτερικές εξεγέρσεις, που στοχεύουν στο κοινωνικό κράτος, σε θέματα υγείας, αυτοτέλειας των αποφάσεων της χώρας τους, ειδικά όσον αφορά στο μεταναστευτικό και τις συνέπειές του, στο θρησκευτικό κοινωνικό ιστό και στην διακυβέρνηση της χώρας τους, θα θελήσουν να επιβάλουν το εθνικό συμφέρον ενάντια στους υπόλοιπους και να τις καταπνίξουν. Επίσης θα γίνουν πιο επίμαχα τα ζητήματα εξόρυξης και εκμετάλλευσης ΦΑ και Πετρελαίου και θα αποτελέσουν αιτία και αφορμή συγκρούσεων, όχι μόνο διπλωματικών, αλλά και εμπόλεμων.
Ο Άρης γίνεται ανάδρομος στις 9.9.2020 στο ζώδιο του Κριού και τετραγωνίζει την πολυαστρία στον Αιγόκερω. Παραμένει ανάδρομος μέχρι τις 14 Νοεμβρίου και γυρίζει ορθόδρομος πάντα στη θέση του στον Κριό μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου.
Αυτό μπορεί να σημάνει έναν μεγάλο περιφερειακό πόλεμο. Η διάρκεια αυτού του τετραγώνου του Άρη με τη συζυγία Κρόνου – Πλούτωνα στον Αιγόκερω, θυμίζει μια άλλη όψη στην οποία ήταν δυσαρμονική η συμμετοχή του Κρόνου, ο οποίος βρισκόταν στην ίδια μοίρα με τον Ιανουάριο του 1991. Είναι τότε που ξεκίνησε η επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου». Και σε σχέση με άλλους αστρολογικούς παράγοντες, διαμορφώνεται μια σειρά δύσκολων όψεων εκείνο το διάστημα η οποία ερμηνεύεται ως εξής: ο συνδυασμός της επιβαλλόμενης αποστέρησης των δικαιωμάτων των μαζών, όσον αφορά το κοινωνικό κράτος και η ανυπαρξία παραγωγικού ιστού θα διαμορφώσει πολλά εθνικά αδιέξοδα. Με τη σειρά τους αυτά, θα προκαλέσουν βίαιες συμπεριφορές που θα έχουν σαν αποτέλεσμα καταστροφές τεραστίων επιπτώσεων. Με δυο λόγια τα πράγματα θα έχουν φτάσει σε αρκετά δύσκολο σημείο και η έκρηξη ενός μεγάλου περιφερειακού πολέμου, αντίστοιχου του 1991, είναι πολύ πιθανή. Ο παγκόσμιος πόλεμος προς το παρόν αποφεύγεται, αλλά δεν παύει η όλη κατάσταση στον ουράνιο θόλο να προαναγγέλλει ένα βαρύ κλίμα για τον ίδιο τον πλανήτη ακραιφνώς απειλητικό.
Προχωρώντας η χρονιά αυτή η οποία έχει μεν μια ενδιαφέρουσα Άνοιξη σε εξέλιξη αλλά ένα πιο επικίνδυνο δεύτερο εξάμηνο σε συνθήκες που θα αναπτυχθούν. Έτσι λοιπόν βρισκόμαστε σε μια χρονική περίοδο να κάνουμε έναν υπαρξιακό υπολογισμό για τα τελευταία σαράντα χρόνια και καταλήγουμε στην εξής σκέψη: το κατά πόσο το σύστημα που στήθηκε την περίοδο 1981 -1982 θα εξακολουθήσει να εκμεταλλεύεται τις επιστημονικές ανακαλύψεις και προόδους; Πόσο αυτό το σύστημα θα καταφέρει να ελέγχει την σίτιση, το πόσιμο νερό, τα φάρμακα, την ενέργεια και τους πόρους του πλανήτη;
Εκεί που έχουν φτάσει σήμερα τα πράγματα και σύμφωνα με τις πλανητικές όψεις που αρχίζουν εφέτος έναν νέο κύκλο ανάπτυξης, κάνουμε τη σκέψη πως η παγκόσμια κατάσταση έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο όπου οι επιλογές είναι, είτε για την έκρηξη μιας παγκόσμιας σύρραξης, ή κάποιας μορφής τακτικής υποχώρησης από πλευράς του ίδιου του συστήματος. Κάνοντας τη δεύτερη εκδοχή, το ίδιο το σύστημα για να διατηρήσει τα κεκτημένα του. Και τελικά φαίνεται πως θα το επιτύχει με τα διάφορα επικοινωνιακά τρικ που απευθύνονται στις μάζες και στα προβλήματά τους ανάλογα με τα γεωγραφικά σημεία που βρίσκονται.
Το ενδιαφέρον είναι πως το ίδιο το περιβάλλον εξέλιξης των τελευταίων δεκαετιών, είναι αυτό που δημιουργεί τις συνθήκες για να ξεπεραστούν τα εμπόδια στις διαπραγματεύσεις που αφορούν στον έλεγχο της υλοποίησης έργων παγκόσμιου βεληνεκούς. Θα αναζητηθεί νέος τρόπος αξιοποίησης των γήινων πόρων, θα αλλάξει η διαθεσιμότητα των πληροφοριών για το παγκόσμιο δίκτυο προγραμματισμού και ελέγχου της προόδου. Άλλωστε έχει αναπτυχθεί με τη διάδοση της χρήσης του διαδικτύου ένα αόρατο για τους Επικυρίαρχους πλέγμα επιχειρηματικής επικοινωνίας και κοινωνικής δικτύωσης ανάμεσα στους λαούς. Αυτό το πλέγμα επηρεάζει τη λήψη αποφάσεων των κυβερνήσεών τους, τόσο σε ατομικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Το πλαίσιο αυτό, τα χρόνια που θα ακολουθήσουν θα διαμορφώσει συνθήκες που θα διευκολύνουν την επίτευξη συμφωνιών οι οποίες αφορούν το δημόσιο συμφέρον. Θα επιβάλλει την ένωση δυνάμεων για την υλοποίηση έργων εκσυγχρονισμού δικτύων μεταφορών, αλλά και διαχείρισης τοξικών αποβλήτων. Θα αντιμετωπίσει τέλος το μεγάλο ζήτημα του μεταναστευτικού με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε τα έργα αυτά να έχουν επιπτώσεις στην παγκόσμια διακυβέρνηση, αλλά και στο παγκόσμιο χρέος.
Υπάρχει σχέση ανάμεσα στο χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001
και στις 9 Σεπτεμβρίου του 2020 που ο Άρης
γίνεται ανάδρομος στο τέλος του Κριού;
Βάζοντας στην εικόνα το χτύπημα των Διδύμων Πύργων και του Πενταγώνου, σε σχέση με την αστρολογική κατάσταση του Σεπτέμβρη του 2020 που ο Άρης μπαίνει σε ανάδρομη πορεία προκαλώντας σε δυσαρμονία την τριαστρία στον Αιγόκερω, (Πλούτωνας, Κρόνος, Δίας), μπορεί να σημάνει νέα αιματοχυσία, ή μπορεί να πει στους ισχυρούς του κόσμου: « κοίταξε να κλείσεις τις εκκρεμότητες με το παρελθόν και μην ξεκινάς κάτι καινούριο προτού γυρίσω ορθόδρομος». Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Σεπτέμβρης του 2020 ενεργοποιεί πλανητικές όψεις της περιόδου 9 Σεπτεμβρίου 2001. Το τι θα ακολουθήσει λοιπόν, δεν έχουμε παρά να περιμένουμε να το δούμε.
Αν δούμε το αστρο-χαρτογράφημα του χτυπήματος των Διδύμων Πύργων σε συντεταγμένες Νέας Υόρκης θα παρατηρήσουμε πως οι γραμμές Σελήνης και Άρη περνούν από Ουάσιγκτον, Λονδίνο, Βρυξέλλες, Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα, Δαμασκό και Ριάντ. Ο Άρης να κυβερνά τον δεύτερο και τον έβδομο οίκο (οικονομικά και διαφωνίες) και την Σελήνη, τον δέκατο οίκο του χτυπήματος (εξουσία, διακυβέρνηση) και με τον Άρη τότε να βρίσκεται σε αντίθεση με τη Σελήνη. Αν δούμε τώρα την εικόνα του άστρο – χαρτογραφήματος της 9ης Σεπτεμβρίου 2020 θα παρατηρήσουμε πως η γραμμή του Άρη, σημαδεύει ακριβώς το ίδιο δρομολόγιο όπως και στην περίπτωση του χτυπήματος των διδύμων πύργων και βάζει στο παιχνίδι την φορά αυτή και την Μόσχα καθώς η γραμμή του πλανήτη Ουρανού περνά από εκεί. Επίσης ταυτόχρονα και από τις τρεις επαρχίες του νοτίου Πακιστάν που μαζί με τα στενά του Βοσπόρου, αποτελούν τον αδύναμο κρίκο της στρατηγικής εξουδετέρωσης της Ρωσίας.
Την ίδια περίοδο είναι και ο Ουρανός ανάδρομος που σημαίνει κίνδυνος πανούργας ανατροπής όσον αφορά στα θέματα του εκσυγχρονισμού των ενόπλων δυνάμεων ή και του ρόλου τους στο κοινωνικό κράτος σε παγκόσμιο επίπεδο.
Όπως είπαμε το 2020 είναι έτος κρίσιμων εκλογών τια τις ΗΠΑ και το διακύβευμα είναι το κατά πόσο η εθνοκεντρική στρατηγική του Τραμπ θα συνεχιστεί ή θα ξαναγυρίσουν τα πράγματα στο πρότερο καθεστώς. Πάντως η περίοδος Σεπτέμβριο – Δεκέμβριος 2020 διαμορφώνει ένα ουράνιο σκηνικό που έχει να κάνει με ξεκαθάρισμα λογαριασμών της ελίτ και φαίνεται πως θα αποκαλυφθεί – ή θα απειληθεί πως θα γίνει αυτό - , το τι πραγματικά έγινε με την ιστορία του τρομοκρατικού χτυπήματος της 11ης Σεπτεμβρίου 2001. Αυτό μπορεί να γίνει είτε στα πλαίσια μιας πιθανολογούμενης άρνησης πληρωμής χρέους ή κρατικοποίησης κεντρικών τραπεζών. Μπορεί όμως να γίνει και στα πλαίσια των ισχυρών του κόσμου, να αλλάξουν τα διάφορα καθεστώτα.
ΡΩΣΙΑ
Κάποιοι επιμένουν στην στρατηγική Brezinski. Το 2020 και οι πλανητικές του διατάξεις, σε σχέση με αντίστοιχες σημαντικές ημερομηνίες των τελευταίων δεκαετιών, αλλά και σε σχέση με τον ωροσκοπιακό χάρτη της χώρας, (22.10.1721), υπάρχει η πιθανότητα, η Ρωσία να υποστεί ένα ξαφνικό, βίαιο και καταστροφικό χτύπημα ( ή και περισσότερα), που θα προέρχεται από τα κέντρα που κατευθύνουν την παγκοσμιοποίηση και που θα στοχεύουν στη στέρηση εσόδων της από εκμετάλλευση ενεργειακών πόρων. Τα κέντρα αυτά θέλουν να ελέγχουν τον παγκόσμιο ενεργειακό κλάδο. Το να προκαλέσουν ζημιά στη βιομηχανική υποδομή της Ρωσίας θα την οδηγήσουν να πάρει μέτρα που θα ελέγχει τη νομισματική της πολιτική. Αυτό θα σήμαινε εθνικοποίηση της κεντρικής τράπεζας. Για να γίνει εθνικοποίηση απαιτείται αλλαγή ή αναστολή άρθρων του συντάγματος.
Προτού δούμε από πού μπορεί να προέρχεται το χτύπημα αυτό και που ακριβώς στοχεύει, αναφέρω πως η Ρωσία μπαίνει σε μια περίοδο καινούρια, καθόλου ήρεμη, μέχρι το 2024. Βάλλεται κεντρικό στοιχείο του ωροσκοπίου της, και αφορά στον κυβερνήτη της συμμετοχής της σε διεθνή πορεία, τις σχέσεις με τους συμμάχους της, την νομοθετική της εξουσία, την διαχείριση του δημόσιου ταμείου και τα σχέδια της χώρας για το μέλλον. Ο Ήλιος της Ρωσίας βάλλεται από τον διελλαύνοντα Κρόνο που αποτελεί κυβερνήτη της παραγωγικής υποδομής της χώρας και της αντιπολίτευσης. Αλλά και ο Πλούτωνας μέχρι το 24 από τον Αιγόκερω, θα συνεχίσει να της δημιουργεί δυσκολίες σαν κυβερνήτης του τραπεζικού της συστήματος. Ο Άρης στη στασιμότητά του και στην οπισθοδρόμησή του στον Κριό, σε σχέση με γενέθλια και διελαύνοντα στοιχεία, σχηματίζει έναν μεγάλο σταυρό, ο οποίος δημιουργεί την στασιμότητα των εξελίξεων, ή την αύξηση των δυσκολιών. Ωστόσο η ηγεσία της χώρας θα εξακολουθήσει να τυγχάνει δημοτικότητας από το περισσότερο πλήθος. Δεν θα αποφευχθεί όμως ένα μπρα ντε φερ ανάμεσα στην ηγεσία της Ρωσίας και το διεθνές κατεστημένο, που μαζί με τις Αγορές, ελέγχει την ισοτιμία του Νομίσματός της. Αυτή η ισοτιμία καθορίζει την εισροή και την εκροή κεφαλαίων στη χώρα, ανάλογα το πόσο θέλει να στριμώξει την ηγεσία της χώρας σε άλλα θέματα. Αλλά αν δούμε και το χάρτη της σύγχρονης Ρωσίας 12.6.1990, όταν η ομοσπονδιακή Ρωσία, ψήφισε την απόσχισή της από την ΕΣΣΔ, η περίοδος 2021 – 2024 θα είναι δύσκολη με θεματολογία που προσομοιάζει με αυτή του χάρτη του 1721. Σαφή ένδειξη πολεμικής εμπλοκής από τον Αύγουστο έως τον Σεπτέμβριο του 2020 και μετά το 2021. Παρόλα αυτά, το 2020 θα επικρατήσει αρκετή ψυχραιμία στις απαντητικές κινήσεις της ηγεσίας, ενώ προβλέπεται μια πιο ξεκάθαρη απάντηση να δοθεί το 2021.
Ο αδύναμος κρίκος είναι το υπογάστριο της Ρωσίας.
Η λεγόμενη Μέση Ασία, ή STAN, μια και όλα τα κράτη της περιοχής αυτής είναι τουρκόφωνα ή μουσουλμανικά ( Τουρκμενιστάν, Αφγανιστάν, Καζακστάν). Είναι δε γνωστό πως η στρατηγική του Ερντογάν θέλει να ελέγξει τα κράτη αυτά για να εκμεταλλευτεί και τους φυσικούς τους πόρους, αλλά και την γεωστρατηγική τους θέση. Έχει όμως έναν αντίπαλο. Και αυτός είναι το Καζακστάν.
Το Καζακστάν (16.12. 1991, 2μμ, Άλμα Άτα), πέρα από τα πλούσια κοιτάσματα που διαθέτει είναι στρατηγικής σημασίας χώρα για το δρόμο του Μεταξιού και κατά συνέπεια περιλαμβάνεται στον στρατηγική σχεδιασμό του Βrezinski που ακολουθεί η Δύση για να ελέγχει τη Ρωσία. Η επικρατούσα άποψη είναι πως οι Καζάκοι, Μουσουλμάνοι το θρήσκευμα, ανήκουν στην Τουρκική εθνότητα, όπως και οι Χαζάροι, (καταγωγή του Brezinski), όπως και πολλών άλλων «Αμερικανών», που ελαμψαν στις ΗΠΑ τις δεκαετίες ΄80 και ’90. Από την ανεξαρτησία της χώρας, το Καζακστάν, κυβερνιόταν από τον NursultanNazarbayev, μέχρι τον Μάρτιο του 2019 που παραιτήθηκε ξαφνικά, ο οποίος ήταν παλιά καραβάνα του Σοβιετικού Πολίτ Μπυρώ. Την προεδρία ανέλαβε για πενταετή θητεία ο Kassym-JormatTokayev. Aπό άποψη ανάπτυξης της οικονομίας ο Nazarbayev, τα πήγε πολύ καλά, αλλά καθόλου καλά, όσον αφορά στα δικαιώματα των πολιτών της χώρας. Το Καζακστάν είναι ανάμεσα στις 15 πρώτες χώρες παγκοσμίως, σε ενεργειακά αποθέματα. Έχει πολύ στενές σχέσεις με τη Ρωσία και στον οικονομικό και στον στρατιωτικό τομέα. Στην πράξη όμως ο Nazarbayev, ακολούθησε μια περίεργη πολιτική όσον αφορά στις σχέσεις με τη Δύση. 22.000 ΜΚΟ δραστηριοποιούνται στο Καζακστάν. Όλοι γνωρίζουμε ποιοι είναι αυτοί που τις κατευθύνουν, ενώ πολλά έχουν ακουστεί για τη νέα πρωτεύουσα Αστάνα, όσον αφορά τους συμβολισμούς των κτιρίων της και άλλα, πολλά. Νομίζω πως η ουσία πρέπει να βρίσκεται στο ότι οι Καζάκοι, πέρα από το ότι είναι Μουσουλμάνοι, είναι τουρκικό φύλλο, όπως και τα πρώτα τους ξαδέλφια, οι Χαζάροι. Ίσως γι αυτό τους τράβηξε το αυτί ο Πούτιν το 2013, λέγοντας πως «ουδέποτε οι Καζάκοι είχαν ανεξάρτητο κράτος», που βέβαια προκάλεσε την αντίδραση του Nazarbayev, ο οποίος ανακοίνωσε τον εορτασμό της επετείου των 550 χρόνων, από την ίδρυση του Χανάτου, που σημαίνει βασίλειο, των Καζάκων και ταυτόχρονα απείλησε την απόσυρση της χώρας του από την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση. Κοιτάζοντας τον κοινό χάρτη της Ρωσίας και του Καζακστάν διαβλέπω την κρίσιμη ανάμειξη και των ΗΠΑ και της Τουρκίας στη σχέση των δύο χωρών. Προβλέπω επίσης ένα παρασκήνιο αντιπαλότητας το 2020, αλλά τα πιο δύσκολα θα είναι το 2021 αν και δεν είναι λογικό να υπάρξει ανοικτή, πολεμική αναμέτρηση ανάμεσα στις δύο χώρες. Πάντως ξέρουν πολύ καλά οι επικυρίαρχοι του κόσμου ότι το Καζακστάν κάθεται επάνω σε μια μπαρουταποθήκη. Τόσο η Δύση, όσο και η Ρωσία, αλλά και η Κίνα, η κάθε μια για δικά της συμφέροντα, θα προσπαθήσουν να ελέγχουν την κατάσταση μετά την αποχώρηση του Nazarbayev. Η χώρα θα αντιμετωπίσει θέματα τα επόμενα χρόνια με το τραπεζικό της σύστημα και το νόμισμα, που θα οφείλονται στην ανυπαρξία παραγωγικού ιστού να αναπληρώσει τις απώλειες του ενεργειακού τομέα. Η νέα ηγεσία θα αδυνατεί να βρει τους κεφαλαιουχικούς πόρους για επενδύσεις και για την κάλυψη των αναγκών του κοινωνικού κράτους, αλλά και των ενόπλων δυνάμεών της. Προβλέπεται ότι θα επιμείνει στην άρνηση να είναι δορυφόρος κάποιων από τα συμφέροντα των προαναφερθέντων. Το κακό είναι πως κάποιος θα μπορούσε να πει πως τα προβλήματα αυτά είναι και εμπόλεμα και άπτονται των συνόρων της χώρας και κατά συνέπεια, της πραγματικής της ανεξαρτησίας.
ΤΟΥΡΚΙΑ
Για την Τουρκία το 2020 υπάρχει η ακόλουθη εικόνα. Το διεθνές επιχειρηματικό κατεστημένο δεν μπορεί να αποδεχτεί τους εθνικούς στόχους της χώρας. ΄Ετσι η χώρα αφενός δεν μπορεί να αποκτήσει παραγωγικό ιστό, αλλά και αφετέρου έχει μεταβληθεί σε ένα αστυνομικό κράτος προκειμένου να ελέγχονται οι λαϊκές αντιδράσεις. Σε επίπεδο στρατηγικού σχεδιασμού, η χώρα έχει δρομολογήσει και εφαρμόσει σχέδια που από τη μια στοχεύουν στην ομογενοποίηση των ετερόκλητων εθνοτήτων που την απαρτίζουν, με συνδετικό ιστό την θρησκεία. Αλλά και πέρα από τα στενά όρια της επικράτειάς της, ενισχύει το εθνικό στοιχείο του σχεδιασμού της και επιμένει να γίνει παίκτης στην παγκόσμια ενεργειακή σκακιέρα, χωρίς όμως να διαθέτει η ίδια τους ενεργειακούς πόρους που θα έπρεπε. Το διεθνές επιχειρηματικό και όχι μόνο, κατεστημένο, που δεν έχει καμία εμπιστοσύνη σε ένα ρόλο της Τουρκίας στην παγκόσμια ενεργειακή βιομηχανία, αλλά και ενδεχόμενη αρχηγίας του τουρκικού στοιχείου στη Μέση Ασία. Και αυτό το εκφράζει. Παρόλα αυτά, η Τουρκία το αγνοεί και επιμένει στα δικά της σχέδια. Υπάρχει λοιπόν ο κίνδυνος να βιώσει ολέθρια αποτελέσματα, όχι μόνο το 2020, αλλά και τα επόμενα χρόνια που θα ακολουθήσουν.
Θα πρέπει επίσης να θυμηθούμε πως τον Ιούλιο του 2006 το Καζακστάν επιδιώκοντας την ανεξαρτησία του από την Ρωσία, οργάνωσε στην Αστάνα μια διάσκεψη στην οποία συμμετείχαν η Κίνα, η Τουρκία, το Αζερμπαιτζάν και η Γεωργία. Είχε σαν στόχο την ανάπτυξη ενός δρόμου που θα ενώνει την Κεντρική Ασία με τον Νότιο Καύκασο και την Δυτική Ευρώπη. Πρόκειται για τον περίφημο Δρόμο του Μεταξιού. Αυτό θα αύξανε ετησίως το μεταφερόμενο φορτίο στα 30 εκατομμύρια τόνους. Το σχέδιο αυτό «κόλλησε» γιατί είχαμε τον πόλεμο της Ρωσίας με την Γεωργία το 2008 και την απειλή του Πούτιν προς το Καζακστάν το 2013. Παράλληλα είχαμε και την οικονομική συμμαχία της Ρωσίας με την Κίνα και την ξαφνική προσέγγιση της Τουρκίας με την Ρωσία. Ωστόσο δεν παύει να υπάρχει ο σχεδιασμός και στο μυαλό εκείνων που έσπρωξαν την πραγματοποίηση της διάσκεψης το 2006. Άλλο τόσο όμως, υπάρχει και στο μυαλό των Ρώσων! Κατά τα άλλα, τόσο η Τουρκία, όσο και το Καζακστάν θα συνεχίσουν να επιδιώκουν να ενώσουν τα τουρκικά κράτη της Μέσης Ασίας, αλλά το ζητούμενο θα είναι, ποιος θα γίνει ο αρχηγός.
Λίγο ή πολύ, η χρονιά αυτή θα φέρει γεγονότα σημαντικών εξελίξεων στο χώρο της Μέσης Ασίας και θα δημιουργήσει νέες γεωπολιτικές προοπτικές που θα αλλάξουν έντονα τις ισορροπίες, ενδεχομένως και τα σύνορα τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Και ενώ η πολυαστρία γίνεται τον Μάρτιο του 2020 και ακολουθεί μετά, ένας πολύ μεταρρυθμιστικός Ιούνιος εξ αιτίας της έκλειψης του Ηλίου στις 21 του μήνα, ακριβώς στην εαρινή ισημερία, το κέντρο βάρους της χρονιάς πέφτει στον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του 2020. Αν δούμε το αστρο – χαρτογράφημα της 9ης Σεπτεμβρίου 2020, καθώς μιλάμε για τη Μέση Ασία, σε τοπικές συντεταγμένες Άγκυρας, η επιρροή του ανάδρομου Ουρανού που είναι στον Ταύρο φέρνει ξαφνική έλλειψη χρηματικών πόρων και οδηγεί σε ξεπούλημα παραγωγικής γης. Τους δυο αυτούς μήνες συμβάλλει στο να οδηγήσει τους ιθύνοντες να ρισκάρουν τα πάντα σε μια κίνηση. Την ίδια περίοδο, ο ανάδρομος Άρης στο ζώδιο του Κριού, οδηγεί σε μια νέα εξαγωγή πολιτικής και θρησκευτικής τρομοκρατίας. Η περίοδος αυτή φαίνεται και προβλέπεται εμπόλεμη με προοπτική να χρησιμοποιηθούν νέα οπλικά συστήματα. Πλανητικά, η περίοδος εκείνη αγγίζει την Άλμα Άτα και στην συνέχεια η επιρροή περνά από το Xining, μιας σημαντικής περιοχής της Κίνας, στην οποία βέβαια κυριαρχεί ο Θιβετανικός Βουδισμός, αλλά και στην οποία βρίσκεται το σημαντικό τέμενος για τους Μουσουλμάνους Dongguan. Ο Άρης εκείνη την εποχή περνά πάνω από τον ωροσκόπο του Καζακστάν, προκαλεί κύμα κινδύνων. Παράλληλα σχηματίζει αντίθεση με τον Ήλιο της Ρωσίας, την οποία αναγκάζει να πάρει βίαια μέτρα. Οι γενέθλιες πλανητικές θέσεις των κρατών της περιοχής αυτής επηρεάζονται έντονα από τις τρέχουσες πλανητικές διελεύσεις. Η Ρωσία θα προσπαθήσει να παίξει το ρόλο του χωροφύλακα σε τούτη την ευρεία περιοχή. Η Τουρκία θα αντιμετωπίσει νέα εσωτερικά προβλήματα. Αλλά για να μην ξεφύγει η χώρα από την στρατηγική της, όσον αφορά τη συμμετοχή της στα πράγματα τη Μέσης Ασίας, μπορεί να σχεδιάσει και να υλοποιήσει μια κρίση-γεγονός μεγάλου μεγέθους, που δεν θα στοχεύει μόνο στο Καζακστάν αλλά θα προχωρά και λίγο περισσότερο προς την Ρωσία και την Κίνα.
Αν δούμε το αστρο-χαρτογράφημα , πρώτα της ακινησίας και μετά της ανάδρομης πορείας του Άρη, σε συντεταγμένες Μόσχας, η γραμμή του Άρη περνά από την Τεχεράνη και από τα στενά του Ορμούζ. Ενώ η γραμμή του Ουρανού από την Hyderabad, μια πόλη από την ημι-αυτόνομη επαρχία Sindhτου Πακιστάν, που μαζί με την επαρχία Κech ελέγχουν την είσοδο και την έξοδο από τα στενά του Ορμούζ. Η περιοχή αυτή αποτελεί μια Αχίλλειο Πτέρνα της στρατηγικής περικύκλωσης της Ρωσίας, ενώ η άλλη Αχίλλειος Πτέρνα είναι τα Δαρδανέλια. Επομένως η απάντηση της Ρωσίας θα έχει να κάνει με την μεταφορά του προβλήματος στην περιοχή που τα ενεργειακά συμφέροντα της Δύσης θεωρούν σφαίρα επιρροής των και σημαντικό γεωστρατηγικό σημείο περικύκλωσης της Ρωσίας. Το σίγουρο είναι πως οι σχέσεις Ρωσίας – Τουρκίας δεν θα συνεχίσουν να είναι στο σημερινό επίπεδο. Ήδη από την Άνοιξη του 2019, αστρολογικά κρίνοντας, έως το τέλος του 2022, οισχέσεις των δύο χωρών θα παραμείνουν σε αρνητικό πρόσημο και η αιτία θα είναι η σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ τους σε θέματα της Μέσης Ασίας. Επίσης την Ρωσία, την ενοχλεί το όραμα του Ερντογάν για την μεγάλη Τουρκία και κατά κύριο λόγο, στο χώρο της Μέσης Ασίας. Από το 2023 τα πράγματα φαίνεται ότι θα εξομαλυνθούν. Ωστόσο η διετία 2020 -2021 θα παραμείνει κρίσιμη και στις οικονομικές σχέσεις των δύο χωρών και σε άλλες μορφές συνεταιρισμών. Επίσης από τον Ιούνιο έως τον Δεκέμβριο του 2020 δεν αποκλείεται κάποιας μορφής εμπλοκή μεταξύ τους.
Συνδυάζοντας τα παραπάνω, το σενάριο πουπροκύπτει είναι αρκετά πολύπλοκο και στοχεύει στο να στριμώξει τη Ρωσία να κάνει επιθετική κίνηση. Αυτοί που σχεδιάζουν το σενάριο τούτο, δεν είναι επίσημα κράτη. Είναι όμως σαφές ότι αποσκοπούν στον ενεργειακό τομέα της ευρύτερης περιοχής και προπαντός στον έλεγχο του χερσαίου δρόμου του Μεταξιού. Καταλήγουμε να πούμε ότι κατά κάποιο τρόπο το 2020 θα είναι συνέχεια του πολέμου της Ρωσίας με την Γεωργία και της περίπτωσης του θύλακα Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Ανισχύσουν τα προαναφερθέντα σε αυτό το πολύ έντονο και συχνά απειλητικό 2020 θα δημιουργηθεί ένα νέο μέτωπο ή καλύτερα επέκταση των υφιστάμενων και θα υπάρξουν και άλλες εστίες που θα απασχολήσουν τους ισχυρούς του κόσμου. Οι εστίες αυτές είναι το τρίπτυχο, Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρος, το Συριακό, το Ιρανικό, ο πόλεμος της Σαουδικής Αραβίας με την Υεμένη, το Λιβυκό και τέλος, το εδώ και δεκαετίες Ισραηλοπαλαιστινιακό.
ΗΠΑ
Όπως ξέρουμε οι ΗΠΑ αποτελούν το εργαλείο της τρέχουσας πολιτισμικής περιόδου. Ο ανάδρομος Άρης στον Κριό και η παρατεταμένη δυσαρμονία του με την σύνοδο Κρόνου-Πλούτωνα στον Αιγόκερω, θα ανάψει πολλές φωτιές και μέτωπα, εσωτερικά, εξωτερικά, φανερά και κρυφά.
Η επιχειρούμενη με το ζόρι αλλαγή της υφιστάμενης παγκόσμιας τάξης πραγμάτων με κάθε μέσον, προκειμένου να υπάρξει ο απόλυτος έλεγχος των παγκόσμιων ενεργειακών αποθεμάτων και των διαδρόμων μεταφοράς από συγκεκριμένα κέντρα αποφάσεων του κόσμου, οδηγεί σε χάσιμο ευκαιριών επίλυσης των εσωτερικών προβλημάτων και βάζει σε χρήση μια νέα μορφή προπαγάνδας, προκειμένου να αποκρυφθούν οι πραγματικοί λόγοι της παγκόσμιας αναστάτωσης.
Η προπαγάνδα αποσκοπεί να στρογγυλέψει τις αποτυχίες των προσπαθειών του παρελθόντος, όσον αφορά στην πρόοδο του σχεδίου παγκοσμιοποίησης. Στοχεύει να καλλιεργηθεί ένα κλίμα ξενοφοβίας, προκειμένου να περάσουν προϋπολογισμοί που επιβαρύνουν το εισόδημα ή τα κέρδη των μεσαίων, λαϊκών στρψωμμάτων.
Η ανικανότητα και ο εγωκεντρισμός του επιχειργηματικού μέγα κατεστημένου, να υλοποιήσει τα σχέδιά του σε συνδυασμό με μια μυστική προετοιμασία για την δικτατορική, ή για την ολιγαρχική επιβολή τους στον πληθυσμό των ΗΠΑ, θα εξωθήσει σε παράτολμες κρυφές δραστηριότητες, εναντίον αντιπάλων του σε άλλες περιοχές του Κόσμου. Έτσι ακόμα μια φορά θα δικαιολογήσει στον αμερικανικό πληθυσμό την αναγκαιότητα πολεμικής εμπλοκής σε τρίτους. Για τιμωρία σε συμβάντα που τον αναστατώνουν. Φαίνεται όμως πως τα λαϊκά στρώματα έχουν φτάσει στα όρια της ανοχής και ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις και εξεγέρσεις. Βλέπουμε λοιπόν μια εσωτερική αναστάτωση αργά ή γρήγορα που οι ιθύνοντες των ΗΠΑ, δεν θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν δυνάμεις καταστολής, ή και εν μέρει τον στρατό για να επιβληθεί η τάξη.
Συμπερασματικά και για τις ΗΠΑ, η χρονιά αυτή μας γυρίζει να θυμηθούμε το τι έγινε το 2001 με την τραγωδία του 9/11, του τι ακολούθησε. Αν λάβουμε υπόψη πως ένα ολόκληρο σύστημα εκείνης της περιόδου έχει παραγκωνιστεί σήμερα επί προεδρίας Τραμπ, μπορούμε να κάνουμε διάφορες σκέψεις για το σκηνικό που θα στηθεί, αυτήν την χρονιά.
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
Όταν ο Ζισκάρ Ντ Εσταίν, παρουσίασε το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα σε συνέντευξη τύπου το 2003, είχε επάνω στο πόντιουμ , ένα αγαλματάκι δρακοχελώνας και κλείνοντας την ομιλία του , είπε « όπως αυτή η δρακοχελώνα βοήθησε τους Κινέζους αυτοκράτορες να πορευτούν και να χτίσουν την αυτοκρατορία τους, έτσι θα βοηθήσει και την Ευρωπαϊκή Ένωση στην ολοκλήρωσή της.» Υπονοούσε προφανώς πως η ΕΕ κατ΄ ελάχιστον είχε υιοθετήσει το Κινεζικό μοντέλο ολοκλήρωσης των εθνοτήτων που την συνθέτουν, (σοσιοκαπιταλισμός). Πέρα όμως από αυτό, αν δούμε το ιδρυτικό χαρτογράφημα της ΕΟΚ, τοπογραφικώς σε συντεταγμένες Ρώμης, θα παρατηρήσουμε πως η γραμμή του Κρόνου, ακολουθώντας τον δρόμο του Μεταξιού, περνάει ακριβώς από το Πεκίνο. Και ο Κρόνος τότε, σε εκείνο το χαρτογράφημα, βρισκόταν ανάδρομος στο ζώδιο του Τοξότη: κατά συνέπεια, έφερε δυσκολίες και εμπόδια. Αποτελούσε τον κυβερνήτη πλανήτη του 4ου οίκου αυτού του χάρτη που αφορά στην παραγωγική υποδομή αλλά και στην αντίθεση προς τα σχέδια της ηγεσίας για το «που πάει το καράβι». Είναι πολύ πιθανόν τότε, οι ιδρυτές της ΕΟΚ να είχαν στο μυαλό τους την φράση «Ευρασία, εδώ είμαστε», αλλά το πώς, δεν μας το είπαν! Όμως σε συντεταγμένες Βρυξελλών, η γραμμή του Άρη περνά από το Πεκίνο, ενώ η γραμμή του Ουρανού πιάνει μαζί με την γραμμή της Σελήνης, Δυτικά Βαλκάνια, Έλλάδα, Αίγυπτο, Ερυθρά Θάλλασα και Κόλπο του Άντεν. Με δυο λόγια, τον θαλάσσιο δρόμο του Μεταξιού. Και επειδή ο Ουρανός είναι σε ακριβείας αντίθεση με την Σελήνη, αυτό θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως φόβοι, πως το εγχείρημα της ΕΕ θα αναγκαστεί να προσαρμοστεί ξαφνικά σε νέες καταστάσεις, σαν αποτέλεσμα αιφνίδιας καταστροφής. Δεν υπονοώ ότι θα διαλυθεί η ΕΕ. Προβλέπω όμως ότι από αυτό το έτος και μετά, αρχίζει η διαδικασία του μετασχηματισμού της. Πάντως όσο κρατάει το πρόβλημα της διακυβέρνησής της και θα κρατήσει μέχρι το 2030, τα πράγματα θα παραμείνουν αμφίρροπα με περιόδους αβεβαιότητας και αστάθειας για αυτήν. Οι μεγάλες αλλαγές πάντως στη σύνθεση της ΕΕ, θα έλθουν την περίοδο 2047 -2052. Την επίμαχη όμως περίοδο Σεπτέμβριος – Δεκέμβριος 2020, το σκηνικό προβλέπεται να είναι το ακόλουθο.
- Το θέμα της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και της δημιουργίας ευρωπαϊκού στρατού για να προασπίσει τα συμφέροντα της ΕΕ, θα είναι το κυρίαρχο ζήτημα της ατζέντας. Κάποιοι δεν θα θέλουν να προχωρήσει και τότε η ΕΕ μπορεί να μπλέξει και σε δικαστικές διαμάχες.
- Στη συνέχει οι ιθύνοντες των Βρυξελλών, θα επιδιώξουν να φορτώσουν τα λάθη τους στις εθνικές κυβερνήσεις, επιμένοντας ταυτόχρονα στην εφαρμογή των σχεδίων τους. Την ίδια στιγμή θα υπάρχει έλλειψη ρευστότητας,. Αυτή θα οφείλεται σε χρηματιστηριακές παγίδες, όπου για να θεραπευτούν τα αποτελέσματά των, θα πρέπει να αλλάξει η στρατηγική της θεοποίησης του Ευρώ. Η εμμονή στη μεταναστευτική στρατηγική θα συνεχιστεί. Η πραγματοποίηση της στρατηγικής αυτής, θα έχει συνέπεια οικονομική, εις βάρος των ευρωπαϊκών λαών. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε περιφερειακές εξεγέρσεις για απομάκρυνση ηγεσιών από κάποιες χώρεςμ ή κάποιες χώρες, να αποπειραθούν να κάνουν έξοδο από την ΕΕ. Οι αναταράξεις που θα δημιουργηθούν θα προκαλέσουν και την αναγκαστική χρήση των ενόπλων δυνάμεωβμ κάοια στιγμή.
- Αυτό που θα χαρακτηρίζει τις σκέψεις και την διοίκηση της ΕΕ την περίοδο αυτήν είναι το κατά πόσον το οικοδόμημα αυτό μπορεί να συνεχίσει την πορεία του στην κατεύθυνση που είχε πάρει από το 1990, όχι μόνο όσον αφορά στην πραγματική ολοκλήρωση, αλλά και όσον αφορά στην συγκαλυμμένη κηδεμονία, η οποία από το παρασκήνιό της, κατευθύνει τις τύχες της ΕΕ.
- Φαίνεται πως οι διοικούντες την ΕΕ,έχουν συνειδητοποιήσει πως το παραγωγικό μοντέλο που έχει επιβληθεί από την παγκοσμιοποίηση, οδηγεί σε αδιέξοδα. Κατόπιν τούτου θα σκεφτούν να προχωρήσουν σε ένα μοντέλο παραγωγικής αυτάρκειας, που όμως θα πρέπει να είναι προσεκτικό στην υλοποίησή του και ειδικά, όσον αφορά τις σχέσεις με την Κίνα.
- Φαίνεται επίσης πως το μοντέλο κοινωνικής συμπεριφοράς που θέλει να λειτουργήσει η ΕΕ (δικαιώματα μειονοτήτων και μεταναστών) σε συνδυασμό με την πολιτική της να επεκτείνει τα σύνορα της ΕΕ και να περιλάβει και τα Δυτικά Βαλκάνια αλλά και την Ουκρανία, θα γυρίσει μπούμερανγκ στους σχεδιασμούς της. Θα αναγκαστεί η ΕΕ στο τέλος, να υιοθετήσει ένα νομικό πλαίσιο προστασίας των δικαιωμάτων, των ίδιων, των γηγενών Ευρωπαίων.
- Ένα καταστροφικό, ή ένα πολεμικό γεγονός θα οφείλεται στον υπεροπτικό τρόπο που λειτουργούν τα εκτελεστικά όργανα της Ένωσης προς τα μέλη και τους εταίρους της. Μπορεί να απαιτήσει την επέμβαση των ενόπλων δυνάμεων των χωρών της ΕΕ. Μπορεί όμως να οδηγήσει σε δικαστικές εμπλοκές και στη χρήση ασύστολης προπαγάνδας, προκειμένου να αποκρυφτούν οι ευθύνες των οπργάνων της.
- Αστρο-χαρτογραφικά πάντως, η γραμμή του Άρη το 2020 σε συντεταγμένες Βρυξελλών, ακολουθεί το δρομολόγιο Ουάσιγκτον, Λονδίνο, Βρυξέλλες, Άγκυρα, Ριαντ και η γραμμή του Ουρανού, την Τεχεράνη.
- Εξετάζοντας τα πράγματα όσον αφορά τη διαχρονική τους εξέλιξη και πέρα από την κάμψη μεταξύ Νοεμβρίου 2019 έως Μαρτίου 2021, που συνδέεται με το Brexit, η συνολική εικόνα είναι μεν καχεκτική, αλλά υποφερτή μέχρι τον Νοέμβριο του 2020. Το διαχρονικό πρόβλημα της ΕΕ, αφενός η εικόνα που προβάλλει ως οντότητα και που δεν είναι καλή και δεύτερο και πιο προφανές, το μοντέλο της διοίκησής της που δεν τραβάει. Από τον Ιούνιο του 2020 θα γίνει επίσης σαφές πως το μοντέλο δημοσιονομικής πειθαρχίας δεν περπατάει και έχει τα αντίθετα αποτελέσματα στους προϋπολογισμούς των κρατών μελών. Φυσικά το μοντέλο αυτό το υποστηρίζει πολύ η Γερμανία. Τον Σεπ΄τεμβριο όμως του 2020 θα βαρέσει το καμπανάκι κινδύνου, τόσο για το ΕυρωπαΙκό Ευρωπαϊκό σύστημα, όσο και για το Ευρώ.
- Θα υπάρξουν θέματα αμφισβήτησης της επικράτειάς της. Εδώ εντάσσονται όχι μόνο το Βρετανικό, αλλά και το Ιταλικό, όπως και οι απαιτήσεις της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο. Από τον Μάρτιο του 2020 έως τονΔεκέμβριο του 2020 και έως τον Φεβρουάριο του 2021 στην συνέχεια, τα θέματα αυτά θα γίνουν πιο σοβαρά. Κάπου το Καλοκαίρι του 2020 και γύρω στην έκλειψη, μπορεί να έχουμε γεγονότα δολιοφθοράς, ή και τρομοκρατικού χτυπήματος. Τότε αναγκάζεται η ΕΕ να εμπλακεί σε κάποια πολεμική σύρραξη ή σε κάποια ειρηνετική αποστολή Η δεύτερη θα οδηγήσει σε δικαστικές εμπλοκές.
Όσον αφορά την Βρετανία δεν υπάρχει άγχος και φόβος με το θέμα του Brexit, καθώς από αστρολογική εκτίμηση, δεν είναι δα και καταστροφή για την Βρετανία το ζήτημα αυτό.
ΕΛΛΑΔΑ
και γενικότερα ευρύτερη γεωγραφική περιοχή
Για την Ελλάδα η εικόνα που προκύπτει είναι πως οι παγκοσμιοποιητές θέλουν να επιμείνουν να χρησιμοποιήσουν τον ορυκτό και τον ενεργειακό της πλούτο για να χρηματοδοτήσουν το έργο της παγκοσμιοποίησης. Συνεχίζουν να εφαρμόζουν το σχέδιό τους (αποικία χρέους) και δεν θα διστάσουν να δημιουργήσουν πολεμικές συνθήκες, προκειμένου οι κυβερνώντες την χώρα να είναι υποταγμένοι και να εφαρμόζουν τις κρυφές συμφωνίες. Για την Κύπρο έχουμε την ακόλουθη εικόνα στο σχέδιο των παγκοσμιοποιητών. Οι παγκοσμιοποιητές αμφισβητούν την ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι εθνικές ανάγκες του νησιού δεν παντρεύονται με τις επιχειρηματικές επιδιώξεις, όσον αφορά στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη. Για να πετύχουν τους στόχους τους χρησιμοποιούν μεθόδους παρεμφερείς με αυτές με την Ελλάδα. Δηλαδή καταστροφή παραγωγικού ιστού, εφαρμογή κρατο-εξαρτώμενης επιχειρηματικότητας, διάλυση κοινωνικού κράτους. Εργαλείο τους αποτελεί η απειλή της Τουρκίας σε συνεχή ισχύ. Από πλευράς Ελλάδος, τόσο η Ανατολική Μεσόγειος, όσο και το Αιγαίο θα προκαλείται από την συμπεριφορά της Τουρκίας για κυριαρχικό ρόλο με αποτέλεσμα η χώρα να βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολη θέση την οποία δεν θα μπορέσει να διαχειριστεί, αν προκύψει! Για τον κοινό χάρτη των τριών χωρών, (Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρος), τα πράγματα παραμένουν δύσκολα. Αντιδράσεις δεν θα λείψουν, το μεταναστευτικό θα γίνει μεγαλύτερο πρόβλημα με αποτέλεσμα τοπικών εξεγέρσεων. Ο εξυγχρονισμός θα καθυστερήσει και θα παρατηρηθεί έλλειψη κεφαλάιων για αναβάθμιση του επιπέδου διαβίωσης. Οι δανειστές θα συνεχίσουν τον στραγγαλισμό των ταμείων, με αποτέλεσμα και οι τρεις χώρες, να υπακούσουν στους όρους τους. Θα συνεχίσει το ξεπούλημα της ιδιωτικής και της εθνικής ακίνητης περιουσίας. Θα παρατηρηθεί περιορισμός στις επαφές και στις μετακινήσεις ανάμεσα στους απλούς ανθρώπους και στις υποκείμενες χώρες, εξ αιτίας των εμμονών που έχουν να κάνουν με τον θρησκευτικο - πολιτικό έλεγχο των καταστάσεων και με τις αυθαιρεσίες χρηματικών παραγόντων που προκαλούν δυσκολίες στη λειτουργία της κοινωνίας και εντείνουν λαϊκές αναταραχές. Το δύσκολο διάστημα και για τις τρεις χώρες προβλέπεται να είναι το Φθινόπωρο του 2020. Ξαφνικά ή βίαια γεγονότα θα οφείλονται σε παρορμητικές και υποβουλιμιαίες κινήσεις που θα έχουν να κάνουν με το μεταναστευτικό και με τον έλεγχο των πολιτικών κομμάτων. Στο μεταξύ οι διάδρομοι μεταφορών και των αγωγών φυσικού αερίου κάτω από αναστατώσεις και προκλήσεις εκατέρωθεν, θα απαιτήσουν ενδεχομένως επιστράτευση μυστικών, στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Το συμπέρασμα για το πλέγμα των σχέσεων Ελλάδα, Κύπρου και Τουρκίας, είναι πως μπορεί να υπάρξει ένα κατασκευασμένο γεγονός που μπορεί να έχει να κάνει και με το μεταναστευτικό, αλλά περισσότερο με τα θέματα αγωγών φυσικού αερίου και την εξόρυξη θα στοχεύει στην απαλοτροίωση ελληνικών οικοπέδων φυσικού αερίου χωρίς να σημαίνει κατ΄ ανάγκη πολεμικό γεγονός. Μάλλον κάτι τέτοιο θα σχετιστεί με τα μνημόνια ή και με την προσφυγή στα διεθνή δικαστήρια. Η αντιπαλότητα ανάμεσα στον Αμερικανικό παράγοντα και την ΕΕ για την επικυριαρχία στην Ελλάδα, θα ενταθεί. Η Κλυορις ΘΑ Υποστεί μεγαλύτερη πίεση για περισσότερες παραχωρήσεις εκ μέρους της, στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Και εδώ το ζητούμενο είναι, εάν η ΕΕ και η Ρωσία θα αποδεχτούν το προβάδισμα των αμερικανικών συμφερόντων, που επιμένουν στη λογική των πετροδολαρίων και στον περιορισμό, ακόμα και με διαμελισμό της Τουρκίας. Ωστόσο δεν πιστεύω ότι αυτή η εκδοχή είναι του μεγέθους που περιγράφει το τετράγωνο του ανάδρομου Άρη από τον Ζυγό, με την συζυγία Κρόνου και Πλούτωνα στον Αιγόκερω.
ΣΥΡΙΑ
Η περιπέτεια της χώρας οδηγεί σε λύση η οποία όμως δεν είναι της αρεσκείας των ίδιων των Σύρων για τρεις διαφορετικούς λόγους. Ο πρώτος γιατί οι Παγκοσμιοποιητές χρηματοδοτούν με τεράστια ποσά τη διάσπαση της χώρας και δεν θα επιτρέψουν στο λαό της να χαρεί το αποτέλεσμα του αγώνα που έδωσε όλα αυτά τα χρόνια. Ο δεύτερος γιατί οι Παγκοσμιοποιητές προωθούν μια διάσπαση που δημιουργεί πρόβλημα στον εθνικό ιστό της, μια και ο διαχωρισμός δεν γίνεται με βάση τις εθνότητες, αλλά με τα συμφέροντα που σχετίζονται με τα ενεργειακά αποθέματα και τους αγωγούς Φυσικού Αερίου. Ο τρίτος λόγος είναι ότι οι Παγκοσμιοποιητές, θέτουν σαν όρο λύσης, την απομάκρυνση του Άσσαντ από την εξουσία. Τα συμβαίνοντα στην Συρία σχετίζονται και με τον ρόλο της Ρωσίας που είναι η δύναμη που στηρίζει τον Άσσαντ. Είναι πιθανόν λοιπόν να προκληθεί ένα ξαφνικό, προβοκατόρικο γεγονός, το οποίο θα γενικεύσει την σύρραξη και θα στοχεύει στη μείωση της Ρωσικής επιρροής. Με την Τουρκία, που θέλει να ελέγχει τη μεθόριο με την Συρία, το πρόβλημα θα είναι επιτακτικό και θα επιδεινώσει ακόμα περισσότερο τις σχέσεις των δύο χωρών. Το Ισραήλ θα παραμείνει παρατηρητής των δρώμενων αλλά πάντα ετοιμοπόλεμο σε περίπτωση που θίγονται τα δικά του συμφέροντα.
ΙΡΑΝ
Οικονομικοί λόγοι θα βάλουν σε περιπέτειες τον λαό της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, όπως διαφαίνεται από τον αστρολογικό χάρτη της χώρας (1.4.1979, 15.00, Τεχεράνη). Το 2020 προβλέπεται να προκαλείται ύφεση στην παραγωγική δραστηριότητα της χώρας, καθώς προβάλλει έντονα η πιθανότητα επιβολής κυρώσεων από ξένες δυνάμεις. Η ανάγνωση αυτού του χάρτη δείχνει την απουσία πολέμου με τον παραδοσιακό τρόπο, ενώ προβάλλει έντονο το ενδεχόμενο χαλάρωσης της καθεστωτικής διακυβέρνησης. Στον χάρτη όμως ανάληψης της εξουσίας από τον Χομεϊνί (1/2/1979), προβάλλει το ενδεχόμενο μιας πολεμικής σύρραξης στα τέλη του 2020, εξ αιτίας της παρουσίας των Ιρανών στα εδάφη της Συρίας.
Με την Ρωσία, το Ιράν θα έχει μια αναγκαστική συμπόρευση, αλλά οι αντιθέσεις και οι διαφωνίες θα ενταθούν την Άνοιξη, το Φθινόπωρο του 2020 αλλά και στις αρχές του 2021, εξ αιτίας της επιρροής του στάσιμου και ανάδρομου Άρη εκείνες τις περιόδους. Πάντως, εκτός από επι μέρους συμφωνίες, προβλέπω ότι η σχέση του Ιράν με την Ρωσία, δεν πρόκειται να ευοδωθεί. Με το Ισραήλ και παρά τις ενδείξεις για μια σύρραξη των δύο χωρών, αυτή δεν πρόκειται να συμβεί το 2020 και οι σχέσεις θα παραμείνουν τόσο τεταμένες, όσο και το 2019.
Με την Σαουδική Αραβία, δεν ανιχνεύεται σύγκρουση στον χάρτη της Ιρανικής Δημοκρατίας, ενώ υπάρχουν εστίες συγκρούσεων στην ανάλυση του χάρτη του Χομεϊνί. Και πάλι όμως αυτή δεν προβλέπεται πριν τις αμερικανικές εκλογές του 2020, αλλά εντοπίζεται κυρίως στις αρχές του 2021.
ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ
Η Σαουδική Αραβία φαίνεται να έχει κάποιου είδους εμπλοκή με τους γείτονές της, την Υεμένη και το Ιράν. Οι δυο χάρτες της χώρας, (1902, 1934) δείχνουν ότι το θέμα της Υεμένης παραμένει ανοιχτό, ενώ προς το τέλος του 2020 και αρχές του 2021, μπορεί να υπάρξει πολεμική εμπλοκή με το Ιράν (χάρτης Χομεϊνί), ενώ την ίδια περίοδο επιδεινώνονται οι σχέσεις με το Ισραήλ. Οι χάρτες επίσης δείχνουν ότι τελείωσε η εποχή που το χρήμα έρρεε άφθονο, με αποτέλεσμα την ανάγκη προσαρμογής των κατοίκων της σε νέα δεδομένα. Επίσης θεωρείται πολύ πιθανή η επιβολή της έμμεσης φορολόγησης για να αντιμετωπιστούν οι αυξανόμενες ανάγκες της χώρας. Ωστόσο, δεν διαφαίνεται πολιτειακό πρόβλημα, τουλάχιστον όχι πριν το 2050 όπου αυτό θα οφείλεται κυρίως στο στέρεμα των πετρελαιοπηγών της.
Η ολική ηλιακή έκλειψη 14.12.2020
Η έκλειψη του Δεκεμβρίου του 2020 φαίνεται πως μπορεί να ενεργοποιήσει μια σειρά από καταστροφές μεγάλης κλίμακας, που αφορούν οικονομικά και παραγωγικά κέντρα, που με τη σειρά τους θα καταδείξουν τις επίκτητες αδυναμίες του παγκόσμιου συστήματος διακυβέρνησης του Πλανήτη. Η έκλειψη αυτή, στον άξονα Δίδυμοι – Τοξότης, θα φέρει στο προσκήνιο τα λάθη του μεταναστευτικού και θα επηρεάσει τη διαθεσιμότητα των κεφαλαίων και όλα τα είδη των μεταφορών. Σαφώς θα παρενοχλήσει το έργο των Επικυρίαρχων και θα κάνει ζημιά σε κάποια από τα βασικά τους σχέδια. Μας δίνει μια πρόγευση του πως θα εξελιχθούν τα πράγματα στο Μεγάλο Διεθνές Κεφάλαιο τα επόμενα δέκα χρόνια και περισσότερο. Θα αποκαλύψει τις αδυναμίες των κυβερνόντων και θα εμποδίσει την εφαρμογή κάποιων σεναρίων τους. Θρησκευτικοί ηγέτες που θέλουν να έχουν και πολιτική εξουσία θα παρεμποδιστούν στις επιδιώξεις τους, από το φαινόμενο αυτής της έκλειψης. Θα διαταραχθεί επίσης ο έλεγχος του λαθρεμπορίου σε μεγάλη κλίμακα και θα φανεί η αδυναμία στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Το ωροσκόπιο της έκλειψης μας λέει πως οι Επικυρίαρχοι θα θελήσουν να αντιμετωπίσουν τα προαναφερθέντα προβλήματα με την καταπίεση που μπορεί να επιβληθεί μέσω κατάλληλης νομοθεσίας. Δεν θα μπορέσουν όμως να τιθασεύσουν την τρομοκρατία, ούτε να αποφύγουν αιματηρούς πολέμους. Και αυτό γιατί το κυρίαρχο στοιχείο στις αποφάσεις τους, θα είναι η άρνηση να χρηματοδοτήσουν περαιτέρω την ανάπτυξη, αν προηγουμένως δεν απαλοτροιώσουν τον πλούτο των υποκείμενων χωρών. Οι χώρες αυτές, είτε εξ αιτίας φυσικών καταστροφών, είτε εξ αιτίας του χρέους θα αδυνατούν να χρηματοδοτήσουν τις άμεσες ανάγκες τους και πολύ περισσότερο την αποκατάσταση των ισορροπιών στις χώρες τους.
Ο νέος κύκλος Δία και Κρόνου 2020 - 2040
Ο κύκλος αυτός μας λέει πως η Ανθρωπότητα μπαίνει σε μια περίοδο είκοσι ετών, που θα την χαρακτηρίζει λιτότητα, κατά αντιδιαστολή της απληστίας του προηγούμενου κύκλου. Την προηγούμενη φορά ο Δίας με τον Κρόνο, συναντήθηκαν στο ζώδιο του Ταύρου, την Άνοιξη του 2000. Το εγχείρημα του νέου κύκλου, ο οποίος θα ξεκινήσει από τον Αιγόκερω, τον Μάρτιο του 2020 και φτάνει στην απόλυτη στενή προσέγγιση στις 21 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς, στην πρώτη μοίρα του Υδροχόου. Ενώ και οι δυο, πριν κλείσει το έτος, περνούν στον Υδροχόο και σε όλο το μήκος του Ιανουαρίου 2021 βρίσκονται σε απόλυτα στενή προσέγγιση, (όπως αντίστοιχα κάτι τέτοιο είχε συμβεί την Άνοιξη του 2000 στο ζώδιο του Ταύρου και το Φθινόπωρο του 1981 στο ζώδιο του Ζυγού). Στον Ζυγό έφερε την αρχή της σπατάλης, στον Ταύρο ενεργοποίησε το σύνδρομο της απληστίας και τώρα μας εισάγει στην λιτότητα, ή έστω στην ελεγχόμενη επέκταση και στην υποστήριξη της συντήρησης.
Το εγχείρημα πάντως αυτού του κύκλου θα είναι ο σχεδιασμός και η υλοποίηση ενός νομοθετικού πλαισίου, παγκόσμιας εμβέλειας. Το πλαίσιο αυτό θ απαντρευτεί το παραδοσιακό στοιχείο με το σύγχρονο, ενώ ταυτόχρονα οι αρνούμενοι να δεχτούν αυτήν την ρύθμιση, θα τιμωρούνται. Επίσης το πλαίσιο αυτό θα δημιουργεί συνθήκες αποξένωσης ανάμεσα στους λαούς ή και στις εθνότητες/ θρησκευτικές ομάδες, που αργότερα μπορεί να καταλήξουν σε εξεγέρσεις, αλλά και σε εμφύλιους πολέμους, επειδή το νομοθετικό αυτό πλαίσιο, αφαιρεί τα δικαιώματα των μαζών. Το πλαίσιο αυτό θα χτιστεί με διεθνείς συμφωνίες (Treaty), που ως επί το πλείστον υπάρχουν και είναι δύσκολα διαπραγματεύσιμες. Η διοίκηση του πλαισίου αυτού θα είναι συγκεντρωτική και τιμωρητική για τους αντιφρονούντες και το δυστύχημα θα είναι πως οι Επικυρίαρχοι που το σχεδιάζουν, πιστεύουν πως το εγχείρημά τους θα έχει την σιωπηλή αποδοχή πλειοψηφίας.
Το πλαίσιο αυτό υποτίθεται πως θα στοχεύει στην αναδιάρθρωση και αναζωογόνηση της παγκόσμιας παραγωγικής διαδικασίας, θα προβλέπει τον περιορισμό των καταστροφικών όπλων και ως προς το Σχέδιο Δράσης, θα είναι καταπιεστικό όσον αφορά στο δικαιώματα των μαζών.
Πιο συγκεκριμένα, το πλαίσιο αυτό θα εντείνει την αντίδραση των θιγόμενων ομάδων και ειδικά επειδή το Μεταναστευτικό θα αντιμετωπιστεί με προκλητικό τρόπο, όσον αφορά στην χρηματοδότησή του, ή και την άντληση πόρων από τους φορολογούμενους. Θα εντείνει έτσι την αντιπαλότητα ανάμεσα στους γηγενείς και τους μετανάστες ή και τους απογόνους τους. Τότε οι συνθήκες θα ευνοήσουν την ανάδειξη θρησκευτικών ηγετών που θα θελήσουν να αποκτήσουν και πολιτική εξουσία, ενώ θα παρατηρηθεί αύξηση του λαθρεμπορίου και έξαρση της τρομοκρατίας. Οι εθνικές κυβερνήσεις θα αποδυναμωθούν εξ αιτίας αυτού του πλαισίου και δεν αποκλείεται να ξεσπάσουν ακόμα και εμφύλιες συρράξεις σε ευαίσθητα, ή νευραλγικά σημεία του Πλανήτη.
Σαν εργαλείο χειραγώγησης των αντιδρώντων σε αυτές τις απαιτήσεις της Παγκοσμιοποίησης, θα είναι το Χρέος και ο ταμειακός πειθαναγκασμός τους, καθώς οι Επικυρίαρχοι θα εργάζονται με σχέδιο προς συγκέντρωση όλων των πλουτοπαραγωγικών πόρων του Πλανήτη στα δικά τους χέρια. Στο σχέδιο αυτό θα συμπεριλαμβάνονται ακόμα και ο δασικός πλούτος και οι καλλιέργειες κάθε χώρας που εμπίπτει στην κατηγορία του προϊόντος εκμετάλλευσής τους.
Από όλα αυτά προκύπτει ότι το Τραπεζικό Σύστημα, ναι μεν θα επιχειρήσει να έχει πρωτεύοντα ρόλο στο μεγαλεπήβολο αυτό έργο, πλην όμως, διαφαίνεται ότι θα λειτουργεί αμυντικά για την προάσπιση των συμφερόντων του, γεγονός που κάνει αρκετά δύσκολη την επιτυχία του όλου εγχειρήμα.
Ο Κρόνος με τον Δία σε σύνοδο
Φέρνει τον συνδυασμό της αδίστακτης συμπεριφοράς του επιχειρηματικού κατεστημένου απέναντι στις ανάγκες της κοινωνίας , με τα λάθη που γίνονται για το σχεδιασμό της κάλυψης μελλοντικών αλλαγών. Επίσης θα ενδυναμώσει την παραπληροφόρηση και την άρνηση σφαιρικής αντιμετώπισης του παγκόσμιου νομισματικού προβλήματος και των συνεπειών του. Θα οδηγήσει τα πράγματα σε αδυναμία υπεράσπισης των εθνικών αξιών και συμφερόντων. Ωστόσο θα ενισχύσει φιλόδοξα σχέδια των ισχυρών του κόσμου που στοχεύουν στην αυτάρκεια της κάλυψης των βασικών τους αναγκών σε συνδυασμό με μια επίπλαστη ευαισθησία για τα δικαιώματα των μειονοτήτων και των μεταναστών. Οι ισχυροί επίσης, θα πιέσουν τις χώρες φιλοξενίας των μεταναστών. Το αποτέλεσμα είναι να προκληθούν πόλεμοι οι συγκρούσεις, ή επιβολή αστυνομικού κράτους για να διατηρηθεί η τάξη. Επίσης η σύνοδος αυτή, θα γίνει αιτία επιβολής προστατευτικών μέτρων στη λειτουργία της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, με τις υποχρεώσεις των χωρών που προκύπτουν από δύσκολα διαπραγματεύσιμες διεθνείς συνθήκες. Με δυο λόγια, η σύνοδος αυτή στενεύει πολύ τα πράγματα και δυσκολεύει την καθημερινότητα και την ζωή των κυβερνήσεων σε διάφορα σημεία του Πλανήτη.
Το συμπέρασμα για τον νέο κύκλο Δία και Κρόνου που βγαίνει από την πολυαστρία του Μαρτίου 2020 και ολοκληρώνεται λίγο πριν εκπνεύσει αυτή η χρονιά, θα είναι μια άσκηση επί χάρτου με μηδενικό όφελος για την ανθρωπότητα, αλλά και για εκείνους που έχουν αναλάβει την υλοποίηση του έργου αυτού. Είναι γιατί βρίσκεται σε αντίθεση με τον προηγούμενο κύκλο του 1981 που άρχισε να αποδίδει καρπούς από το 1994. Ο νέος κύκλος δεν υπόσχεται κάτι τέτοιο και γενικότερα τα πράγματα θα δυσκολέψουν. Ειδικά και όσον αφορά στις ΗΠΑ, που οι Επικυρίαρχοι θα συνεχίσουν να θεωρούν ως βάση των σχεδιασμών τους, η κατάσταση θα οδηγηθεί σε αδιέξοδο, οι μάζες θα ταλαιπωρηθούν και θα κυριαρχήσει εσωστρέφεια και προστατευτισμός. Κυρίως την περίοδο από το 2023 έως το 2032. Και αυτό γιατί είναι προφανές πως οι επικυρίαρχοι επιμένουν σε ένα αδιέξοδο, οδικό χάρτη, εξέλιξης της Ανθρωπότητας , ο οποίος εξυπηρετεί τις σκοπιμότητες και τα συμφέροντά τους. Θα γίνει πλέον συνειδητό σε μεγάλη κλίμακα η αδιαφορία που κατέχει τους Επικυρίαρχους για τις πραγματικές επιπτώσεις στην Ανθρωπότητα. Η επόμενη συνάντηση του Κρόνου με τον Δία θα επαναληφθεί στον Ζυγό το 2040. Τότε, ευελπιστούμε ότι θα περάσουμε σε μια καλύτερη εποχή διότι θα κάνει μια αρμονική όψη με τη σύνοδο Ποσειδώνα – Πλούτωνα στους Διδύμους που όρισε το 1991 την αρχή της τρέχουσας πολιτισμικής εποχής.
